Με δύο νόμους που συντάσσονται αυτή την περίοδο πυρετωδώς θα υποδεχτεί το υπουργείο Παιδείας την άνοιξη καθώς τον Μάϊο οι νέες νομοθετικές προτάσεις για τον χώρο της Εκπαίδευσης χωρίζονται όχι σε ένα αλλά σε δύο νομοσχέδια. Το πρώτο εξ αυτών και "υψηλού ενδιαφέροντος", καθώς αφορά εκατοντάδες οικογένειες, είναι οι μεταπτυχιακές σπουδές, τα δωρεάν μεταπτυχιακά.

Χωρίς πλαφόν στα δίδακτρα των μεταπτυχιακών (δωρεάν μεταπτυχιακά), όπως όλα δείχνουν, αλλά με "πονηρές" διατάξεις που θα εξαναγκάζουν τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ να παίρνουν όσο το δυνατόν περισσότερους φοιτητές δωρεάν, εφόσον φυσικά ανήκουν σε οικονομικά ασθενείς ομάδες θα κατατεθεί το νέο νομοσχέδιο για ψήφιση. Ακόμη: - Τα μεταπτυχιακά προγράμματα παραμένουν αυτοχρηματοδοτούμενα κάτι που σημαίνει ότι θα έχουν... ταμείο εσόδων-εξόδων και θα καλύπτουν τις υποψηφιότητες φοιτητών με οικονομικά προβλήματα μέσω του θεσμού των υποτροφιών. Οι υποτροφίες φοιτητών από ασθενείς τάξεις, έτσι θα χρηματοδοτούνται ουσιαστικά εν μέρει από τα δίδακτρα που θα πληρώνουν οι άλλοι φοιτητές των προγραμμάτων αυτών. Οσο πιο ακριβά τα προγράμματα τόσο πιο πολλές οι υποτροφίες.

- "Ροκανίζονται" οι αμοιβές των καθηγητών που θα συμμετέχουν σε αυτά τα προγράμματα και πιθανότατα τα ει σοδήματά τους από αυτά δεν θα ξεπερνούν μια αύξηση του 20% του βασικού τους μισθού.

- Η ύπαρξη δωρεάν Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών θα συνυπολογίζεται "θετικά" στην κατανομή της ετήσιας χρηματοδότησης από το υπουργείο στα Ιδρύματα.

ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ 

Σε αυτή την κατεύθυνση, το ύψος του "τέλους εγγραφής" (που αποτελεί έναν... κομψό τρόπο για την ονομασία των διδάκτρων των προγραμμάτων αυτών) θα πρέπει να υπόκειται στην αρχή της ανταποδοτικότητας, ώστε τα τέλη να επιστρέφουν ως υπηρεσίες στους φοιτητές που τα κατέβαλαν. Τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ θα εξαναγκάζονται να παίρνουν όσο το δυνατόν περισσότερους φοιτητές δωρεάν. Τα παραπάνω συζητήθηκαν σε πολύωρη συνάντηση που έγινε αρχές Μαρτίου στο υπουργείο Παιδείας, για το θέμα των νέων νομοσχεδίων, που αναμένονται με αγωνία από την πανεπιστημιακή κοινότητα της χώρας. Πάντως, το θέμα των διδάκτρων των μεταπτυχιακών σπουδών στην Ελλάδα και η συζήτηση που έχει ξεκινήσει γύρω από τους μόνους λογαριασμούς των ΑΕΙ που "βγάζουν" χρήματα δεν έχουν λήξει, καθώς και τα ελληνικά πανεπιστήμια οχυρώνονται και αναζητούν στρατηγική... επιβίωσης.

Στο νέο νομοσχέδιο παραμένει η διάταξη που αναφέρει ότι κάθε πανεπιστημιακός, αν θέλει να διδάξει σε δεύτερο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών, είναι υποχρεωμένος να διδάξει σε άλλο πρόγραμμα του τμήματος του χωρίς αμοιβή. Αν το τμήμα στο οποίο ανήκει δεν έχει πρόγραμμα, τότε μπορεί να διδάξει σε άλλο, χωρίς να αμείβεται. Εφόσον υπάρχει αυτή η προϋπόθεση, δικαιούται επίσης να διδάξει κατά μέγιστο σε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα, από το οποίο θα παίρνει αμοιβή. Τα τμήματα, σε περίπτωση που έχουν δυνατότητες αμοιβής, θα πρέπει να έχουν ως προτεραιότητα την πρόσληψη νέων επιστημόνων.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ 

Το υπουργείο δεν κάνει πίσω στο θέμα του ελέγχου των οικονομικών στα μεταπτυχιακά των ΑΕΙ (πολλά από τα οποία είναι υψηλού επιπέδου και ειδικά στις οικονομικές σπουδές δίνουν εξειδικεύσεις οι οποίες στο εξωτερικό πουλιούνται πολλές χιλιάδες ευρώ). Ξεκινάει όμως παράλληλα νέα συζήτηση για τη διαχείριση της περιουσίας των Ιδρυμάτων της Ανώτατης Εκπαίδευσης της χώρας, που αποτελούν έναν θησαυρό "δεμένο" με βαριές αλυσίδες γραφειοκρατικών κωλυμάτων και πολύπλοκων προϋποθέσεων διαχείρισης.