Αγαπητέ σύντροφε, Γιώργο Μπουγελέκα,

Στέλνοντας στην “Αυγή” αυτήν την απαντητική επιστολή, επικαλούμαι το ανέκαθεν ελεύθερο πνεύμα της να φιλοξενήσει και μια άλλη άποψη.

Δεν με γνωρίζετε, αν και είχαμε βρεθεί πέρυσι σε ένα πάνελ της Πανελλήνιας Ένωσης Αναπληρωτών Δευτεροβάθμιας για το θέμα της αδιοριστίας και όλων γενικά των προβλημάτων που συσχετίζονται με τον τίτλο του κειμένου σας, που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της 31ης Ιουλίου 2017. Βεβαίως, ως αναπληρώτρια άνεργη επί τρία χρόνια, συμφωνώ και επαυξάνω με τα όσα αναφέρετε, τα οποία από εσάς, ένα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, φαντάζομαι πως έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία, παρά από μία άσημη αναπληρωματική όπως εγώ.

Τέλος πάντων, θα σας μιλήσω ευθέως στο όνομα τόσων άλλων άσημων αναπληρωτών που περιπλανήθηκαν σε διάφορες περιοχές· που πήγαν και επαρχία· που δούλεψαν όπως όλοι μας ώς και σε τέσσερα σχολεία· και που αισθάνονται άσχημα που έχουν μία, δύο ή και τρεις επιτυχίες στο ΑΣΕΠ, γιατί πράγματι αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Και δεν σημαίνει, γιατί είναι ένας διαγωνισμός με τα τόσα τρωτά του, όπως σωστά τεκμηριώσατε. Κυρίως όμως γιατί αποδείχτηκε περίτρανα ότι όσοι είχαν πασοκικά και δεξιά μέσα για να εργαστούν στις πρόσθετες και στα ιδιωτικά είναι αυτοί που μετρούν.

Και, πιστέψτε με, ενθυμούμενη τον περσινό σας λόγο στην ημερίδα, που ήταν πραγματικά από τη μεριά του δικαίου, δεν υπονοώ, επ’ ουδενί, εσάς.

Ερωτώ όμως τι θα μπορούσε να κάνει ένας αδιόριστος εκπαιδευτικός της ηλικίας μας για να διοριστεί, πέρα από το να διασχίσει το επικίνδυνο μονοπάτι της καθιέρωσης μιας «επίσημης κρατικής παιδαγωγικής», που όπως πολύ σωστά είπατε, προσομοιάζει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα;

Δεν δικαιούμαι να μιλώ για μένα και σας διαβεβαιώ ότι δεν αισθάνομαι ούτε καλύτερη, ούτε χειρότερη· και με ΑΣΕΠ· και με δίχως.

Τι να κάνουμε όμως; Εμείς δεν διοριστήκαμε στους ΟΑΕΔ, στις πρόσθετες, στα ιδιωτικά... Δεν αξιωθήκαμε να καταλάβουμε την Αττική. Δεν μας απέλυσαν μία φορά από ιδιωτικό, αλλά δεκαπέντε και βάλε από δημόσιο. Κάποιοι μας πρόλαβαν...

Και για να μη νομίσετε ότι ίσως κάνω δεξιά αντιπολίτευση, σας γνωρίζω ότι, πληκτρολογώντας το όνομά μου στην “Αυγή”, θα διαπιστώσετε ότι έχω δημοσιεύσει αρκετά κείμενά μου, επί της ωραίας εποχής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Και κλείνοντας σας ομολογώ πως εάν δεν ήμουν άνεργη και υποψήφια αναπληρώτρια, θα ξεκινούσα ένα κείμενο με τη φράση: «Είμαστε όλοι αναπληρωτές!» εις ανάμνησιν όσων έζησα και άκουσα μέσα και έξω από τα διάφορα σχολεία “ου μ’ εθέσπισαν”.

Δεν το επιχειρώ, γνωρίζοντας βαθιά μέσα μου πως, γι’ άλλη μία φορά, Θα σκοτιστεί η καμία απάντηση!

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας,

Αριστέα Παπαλεξάνδρου