|
Ο 17χρονος μαθητής της Γ’ Κωνσταντίνος Μαλιάρης, από την Ναύπακτο έγινε δεκτός στο Χάρβαρντ και μάλιστα με υποτροφία. Σε αντίθεση με ό,τι συνήθως ισχύει, ο δρόμος του μαθητή του 1ου Γενικού Λυκείου Ναυπάκτου προς ένα από τα κορυφαία αμερικανικά πανεπιστήμια δεν πέρασε μέσα από τα θρανία κάποιου φροντιστηρίου ή από ειδικά σεμινάρια προετοιμασίας για σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά από την οθόνη του υπολογιστή του, αφού διαβάζοντας μόνος στο σπίτι, με συντροφιά το «θησαυροφυλάκιο» γνώσεων του παγκόσμιου ιστού και τα βιβλία του, κατάφερε να πετύχει αυτό που για πολλούς μοιάζει ακατόρθωτο. «Έδωσα όλη την ενέργεια και όλο μου τον χρόνο σ’ αυτό. Ήταν ένα ρίσκο που είχα υπολογίσει και τελικά άξιζε τον κόπο», λέει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο νεαρός μαθητής, εξηγώντας πως όσο οι υπόλοιποι συμμαθητές του προετοιμάζονταν για τις πανελλήνιες εξετάσεις που πλησιάζουν, ο ίδιος «έβλεπε» προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. «Αν δεν το πίστευα έστω και λίγο ότι θα τα καταφέρω δεν θα το προχωρούσα. Είχα μία ελπίδα», εξηγεί ο 17χρονος, ο οποίος είναι μέλος της εθνικής ομάδας Ρομποτικής «FIRST Global Challenge Team Greece», που ξεκίνησε την πορεία της τον Μάιο του 2018 με τον συντονισμό του μη κερδοσκοπικού – Εκπαιδευτικού Οργανισμού Eduact – Δράση για την Εκπαίδευση και διακρίθηκε στη Διεθνή Ολυμπιάδα FIRST Global Challenge 2021, αποσπώντας τρία μετάλλια ανάμεσα σε 169 χώρες. «Δεν ένιωσα την ανάγκη να πάω σε κάποιο φροντιστήριο. Με τη μελέτη στο σπίτι τα πήγα πολύ καλά», υπογραμμίζει ο 17χρονος, ο οποίος δεν κρύβει τη χαρά του για την ευκαιρία που τού δίνεται, μέσα από την υποτροφία για σπουδές στο Χάρβαρντ, να εξερευνήσει αντικείμενα που δεν είχε καν φανταστεί, όπως τονίζει. Τόσο ο ίδιος όσο και οι γονείς του, χωρίς την υποστήριξη των οποίων δεν θα τα είχε καταφέρει, όπως χαρακτηριστικά λέει, νιώθουν δικαιωμένοι από το «εισιτήριο» της πλήρους υποτροφίας στο Χάρβαρντ. «Οι γονείς μου χάρηκαν γιατί είχαν δει πόσο κόπο είχα καταβάλλει και μάλιστα από ένα περιβάλλον που δεν ευνοούσε αυτή την εξέλιξη», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, προσθέτοντας ότι και στο σχολείο, οι καθηγητές και οι συμμαθητές του -κοινωνοί της τιτάνιας προσπάθειάς του όλα αυτά τα χρόνια- χάρηκαν με την επιτυχία του. Σε λίγους μήνες, ο Κωνσταντίνος Μαλιάρης θα ετοιμάσει τις βαλίτσες του για να διασχίσει τον Ατλαντικό, στο δεύτερο του ταξίδι στο εξωτερικό. Η πρώτη φορά που είχε περάσει τα σύνορα ήταν για να επισκεφθεί το CERN, «τη Μέκκα της επιστήμης», όπως χαρακτηριστικά λέει, ως μέλος μιας ομάδας 24 μαθητών από όλη την Ελλάδα (ανάμεσα σε 200 που έκαναν αίτηση). Πέραν της σπουδαίας διάκρισης στη Διεθνή Ολυμπιάδα FIRST Global Challenge 2021, ο Κωνσταντίνος Μαλιάρης έχει στο βιογραφικό της σύντομης μέχρι σήμερα ζωής του, συμμετοχές και διακρίσεις σε πανελλήνιους διαγωνισμούς και Ολυμπιάδες Ρομποτικής, Αστρονομίας- και όχι μόνο. Μεταξύ άλλων, στην 1η λυκείου κατάφερε να προκριθεί και να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στην Ολυμπιάδα Αστρονομίας που έγινε εξ αποστάσεως και μια χρονιά αργότερα εξασφάλισε την 4η θέση πανελληνίως και μια θέση στην εθνική ομάδα Αστρονομίας και Αστροφυσικής, μέσω της οποίας, εκπροσωπώντας την Ελλάδα, διεκδίκησε το χάλκινο μετάλλιο. Μάλιστα, με αφορμή τις διακρίσεις αυτές δεν παραλείπει ν’ αναφερθεί στον άνθρωπο που τού έδωσε το έναυσμα ν’ ασχοληθεί με την Αστροφυσική, τον καθηγητή Αργύρη Δρίβα, ο οποίος προσέφερε δωρεάν -διά ζώσης (προ κορονοϊού)- μαθήματα, τα οποία και παρακολουθούσε με πάθος. Μεγαλώνοντας στη Ναύπακτο, μια επαρχιακή πόλη με μακρά ιστορία αλλά όχι όσα ερεθίσματα θα ήθελε ή θα χρειαζόταν ένα παιδί με αγάπη για τις επιστήμες και την τεχνολογία, ο νεαρός μαθητής άρχισε από μικρός να εξερευνά το διαδίκτυο για ν’ αντλήσει περισσότερες πληροφορίες για τα θέματα που τον ενδιαφέρουν. «Στην πρώτη γυμνασίου άρχισα να μαθαίνω μόνος προγραμματισμό στο σπίτι. Το ίντερνετ είχε ό,τι πληροφορία χρειαζόταν. Όλοι οι πόροι ήταν διαθέσιμοι δωρεάν. Ήθελα ν’ ασχοληθώ με την πληροφορική περισσότερο απ’ ό,τι στο σχολείο. Στη συνέχεια ανέπτυξα κάποιες εφαρμογές (παιχνίδια) που δημοσίευσα τότε στο Playstore, ενώ αργότερα ασχολήθηκα με την ανάπτυξη αυτών των εφαρμογών ως μαθησιακή εμπειρία -πάντα μόνος, χωρίς τη βοήθεια κάποιου φροντιστηρίου ή ΚΔΑΠ, μόνο με τη συντροφιά των βιβλίων και του ίντερνετ», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕο 17χρονος. Το «μικρόβιο» της ρομποτικής θέλησε να το… μεταδώσει και σε άλλους συμμαθητές του, αλλά η απόπειρα να φτιάξει ομάδα ρομποτικής στο σχολείο, με τη βοήθεια μιας καθηγήτριάς του, έπεσε στο κενό. «Διαπιστώσαμε ότι δεν υπήρχε ούτε η ίδια διάθεση από άλλα παιδιά λόγω της πίεσης των μαθημάτων ούτε το κεφάλαιο το χρηματικό, οπότε πάλι κλείστηκα στον εαυτό μου και ασχολήθηκα με Arduino και προγραμματισμό, παρήγγειλα κι έναν 3D printer και ασχολήθηκα με διάφορα πρότζεκτ», σημειώνει, επισημαίνοντας πως στη ρομποτική συνέχισε όταν τού δόθηκε η ευκαιρία να μπει στην εθνική ομάδα, κάτι πρωτόγνωρο για τον ίδιο αφού ώς τότε δεν είχε καταφέρει να συμμετάσχει σε κάποιο πρωτάθλημα ή Ολυμπιάδα ρομποτικής. Στη διάρκεια της μέχρι σήμερα πορείας του έχει επίσης ασχοληθεί για κάποιο διάστημα με τη θεωρητική πληροφορική, με αλγορίθμους και δομές δεδομένων, και συμμετείχε στον πανελλήνιο διαγωνισμό πληροφορικής, όπου κατάφερε να φτάσει δυο φορές στο εθνικό καμπ προετοιμασίας (στην α’ και β’ λυκείου), ενώ με μια ομάδα που είχε φτιάξει με δυο συμμαθήτριές του είχαν συμμετάσχει στον πανελλήνιο διαγωνισμό τρισδιάστατου σχεδιασμού κι εκτύπωσης και είχαν πάρει το τρίτο βραβείο μιας ασπίδας προσώπου, μεσούσης της πανδημίας του κορονοϊού.
πηγή: i paideia
Σχόλια (
)
|