Θολό πλαίσιο θεσμικής λειτουργίας και κρατικού ελέγχου, αυθαιρεσίες στον τρόπο επιλογής καθηγητών και σπουδαστών, αμφίβολη ποιότητα σπουδών. Ένα μεγάλο ποσοστό των ιδιωτικών δραματικών σχολών στην Ελλάδα λειτουργεί με απολύτως αδιαφανείς εμπορικούς όρους και κριτήρια με στόχο το κέρδος και όχι την καλλιέργεια των σπουδαστών τους Είναι κοινό μυστικό στον θεατρικό χώρο πως οι δραματικές σχολές, στη συντριπτική πλειονότητά τους, είναι ένα ξέφραγο αμπέλι όπου καλλιεργείται το κέρδος του ενός (του ιδιοκτήτη της σχολής) σε βάρος των ονείρων ή των καλλιτεχνικών φιλοδοξιών των πολλών (των σπουδαστών της σχολής).

Ξύνοντας λίγο την επιφάνεια του προβλήματος, βρίσκεται κανείς αντιμέτωπος με μια σχεδόν σουρεαλιστική κατάσταση, η οποία χαρακτηρίζεται από ένα θολό πλαίσιο θεσμικής λειτουργίας και κρατικού ελέγχου, αυθαιρεσίες ή παραβλέψεις στον τρόπο επιλογής καθηγητών και σπουδαστών, εν γένει, μια αμφίβολη ποιότητα σπουδών όσον αφορά την πλειονότητα των ιδιωτικών δραματικών σχολών (κρατικές είναι οι σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος). Αδιαφανείς διαδικασίες δίχως πλαίσιο Πολλά ακούγονται για τον... ανάδελφο τρόπο λειτουργίας των δραματικών σχολών στην Ελλάδα, είτε πρόκειται για αναγνωρισμένες από την αρμόδια επιτροπή της Γενικής Γραμματείας Πολιτισμού σχολές είτε όχι.

Η πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών Υρώ Μανέ παραδέχτηκε ότι πέραν των αναγνωρισμένων σχολών υπάρχουν αρκετά μη αναγνωρισμένα θεατρικά εργαστήρια, τα οποία λειτουργούν με εντελώς αδιαφανείς διαδικασίες και οι σπουδαστές τους μπαίνουν χωρίς τις εισαγωγικές εξετάσεις του υπουργείου. Ως σωματείο, θέλουμε με κάθε τρόπο να υπάρχει ισοτιμία του πτυχίου των δραματικών σχολών με εκείνο των σχολών ανώτατης παιδείας, ώστε να κατοχυρωθεί το επάγγελμα του ηθοποιού.Τώρα, ο καθένας μπορεί να γίνει ηθοποιός είτε έχει τελειώσει μια σχολή είτε όχι . Και τι γίνεται με τις αναγνωρισμένες σχολές, σε κάποιες από τις οποίες επίσης δεν είναι ξεκάθαροι οι όροι και τα κριτήρια λειτουργίας τους Όπου, για παράδειγμα, διδάσκουν νέοι στην πιάτσα καλλιτέχνες, οι οποίοι με τίποτα δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζουν οι νομοθετικές διατάξεις της Γενικής Γραμματείας Πολιτισμού περί σαφούς προϋπηρεσίας τους στον καλλιτεχνικό χώρο και ενώ δεν έχουν και οι ίδιοι κατακτήσει τα εκφραστικά τους μέσα To uTTOu ργείο σηκώνει τα χέρια ψηλά

Ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Θεάτρου και Χορού κ. Αντώνης Σκλεπάρης, στη Γενική Γραμματεία Πολιτισμού, ήταν αφοπλιστικός όταν του θέσαμε την ερώτηση: Δεν είμαστε σε θέση να ελέγχουμε τι γίνεται σε κάθε σχολή. Δεν έχουμε το ανάλογο προσωπικό να ερευνά αν όντως πληρούνται οι κτηριακές προϋποθέσεις για τη λειτουργία μιας σχολής ή αν τα ονόματα των καθηγητών που μας δίνει η κάθε σχολή αντιστοιχούν στους καθηγητές και στις ώρες που πραγματικά διδάσκουν εκεί .

Μέσα από την έρευνά μας, μάθαμε επίσης ότι με το πέρας των διπλωματικών εξετάσεων, κάποιες σχολές ζητούν από τους σπουδαστές έξτρα χρήματα, πέραν των διδάκτρων, από 30 ευρώ έως και 500 ευρώ, για να εκδώσουν το πτυχίο τους (!), πως πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες ιδιοκτήτες θεατρικών σχολών έχουν κάνει περιουσίες μέσα από την... παιδαγωγική διαδικασία, πως δεν υπάρχει όριο στον αριθμό των φοιτητών κάθε έτους (έχει τύχει σχολή να θεωρείται αναγνωρισμένη ακόμα και με έναν φοιτητή σε κάποιο έτος!). Η άγνοια κοστίζει Η Φιλαρέτη Κομνηνού έχει μεγάλη εμπειρία ως καθηγήτρια δραματικών σχολών, παλιότερα στις σχολές του Κώστα Καζάκου, της Δήμητρας Χατοόπη και του Θεάτρου των Αλλαγών, και τα τελευταία 5 7 χρόνια στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου και ως επίκουρος καθηγήτρια στο Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ.

Στο Εθνικό,  από τους αρχικούς 600 800 υποψηφίους μπαίνουν, ύστερα από εξονυχιστικούς κύκλους εξετάσεων, περίπου 16 άτομα. Επίσης, σύμφωνα με στατιστικές το 80% και πάνω των αποφοίτων του Εθνικού βρίσκει αμέσως δουλειά, είτε στο Εθνικό είτε αλλού. Η δωρεάν φοίτηση που παρέχεται, επιτρέπει σε παιδιά από την επαρχία ή άλλων εθνοτήτων να φοιτήσουν εδώ. Τώρα πια στο Εθνικό έχουμε αρκετούς αλλοεθνείς και συνήθως κάθε έτος 1 στα 16 παιδιά είναι Αλβανός . Τη ρωτάμε τι πρέπει να προσέχει ένα παιδί που θέλει να παρακολουθήσει μια δραματική σχολή: Τα παιδιά που κυνηγούν το όνειρό τους πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικά και καχύποπτα απέναντι στις διάφορες δραματικές σχολές που έχουν στηθεί για καθαρά εμπορικούς λόγους. Ας ρωτήσουν γνωστούς και ανθρώπους από τον χώρο να τους πουν .

Οι επιτροπές

Τυπικά, οι σπουδαστές των αναγνωρισμένων ιδιωτικών σχολών δραματικής τέχνης εισάγονται σε αυτές ύστερα από εξετάσεις από πενταμελή επιτροπή που ορίζεται από τη Γενική Γραμματεία Πολιτισμού. Η Επιτροπή Εισαγωγικών Εξετάσεων για την τρέχουσα εκπαιδευτική σεζόν 2012 2013 αποτελείτο από τους: Ιωάννη Ιορδανίδη (σκηνοθέτη, πρόεδρο), Γεώργιο Τζώρτζη (ηθοποιό, αντιπρόεδρο), Αφροδίτη Γρηγοριάδου (ηθοποιό, μέλος), Δημήτριο Ιωάννου (σκηνοθέτη, μέλος) και Χαράλαμπο Χατζηδάκη (ηθοποιό, μέλος). Οι υποψήφιοι πρέπει να είναι απόφοιτοι Λυκείου ή ισότιμου με αυτό σχολείου, ενώ τα προφορικώς εξεταζόμενα μαθήματα είναι Υποκριτική , Απαγγελία Τραγούδι και το γραπτώς εξεταζόμενο μάθημα Στοιχειώδεις θεωρητικές γνώσεις Ιστορίας Θεάτρου και Λογοτεχνίαρ .

Κατά το πέρας της τριετούς φοίτησής τους οι σπουδαστές εξετάζονται στα κύρια μαθήματα της σχολής τους από έτερη επιτροπή επίσης διορισμένη από τη Γενική Γραμματεία Πολιτισμού , την Επιτροπή Διπλωματικών Εξετάσεων. Η πιο πρόσφατη, αυτή της περιόδου Ιουνίου 2012, αποτελείτο από τους: Αντώνιο Αντωνίου (σκηνοθέτη ηθοποιό, πρόεδρο), Άννα Μαρία Φόνσου (ηθοποιό, αντιπρόεδρο), Ιωάννη Αναστασάκη (ηθοποιό σκηνοθέτη, μέλος), ΛάμπροΤσάγκα (ηθοποιό, μέλος), Χαράλαμπο Χατζηδάκη (ηθοποιό, μέλος), Ασημίνα Χειμώνα (ηθοποιό, μέλος). Υπάρχει, όμως, και μια τρίτη επιτροπή, η Επιτροπή Κρίσεως Ταλέντων, τα μέλη της οποίας κατά τα εκπαιδευτικά έτη 2011 12 και 2012 13 είναι οι: Αθηνά Μαριάννα Νικολάου (σκηνοθέτιδα, πρόεδρος), Ελευθέριος Πλασκοβίτης (ηθοποιός, μέλος). Ασημίνα Χειμώνα (ηθοποιός μέλος).

Η επιτροπή αυτή κρίνει τους υποψήφιους σπουδαστές που έχουν διακόψει οριστικά τις σπουδές τους στη μέση εκπαίδευση, ώστε να μπορούν να εισέλθουν στις δραματικές σχολές ως εξαιρετικά ταλέντα , καθώς δεν πληρούν την προϋπόθεση των αποφοίτων Λυκείου. Βέβαια, καλές οι επιτροπές και ακόμα καλύτερες αν επιτελούν με σοβαρότητα και ευσυνειδησία το έργο τους αλλά μια ματιά να ρίξει κανείς σε κάποια από τα μέλη τους εύκολα αναρωτιέται για τα κριτήρια της δικής τους επιλογής. Προσωπικές εμπειρίες σπουδαστών Ο Παντελής Φλατσούσης φοιτητής στο ΠΑΠΕΙ Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, αποφοίτησε από την Αρχή της Νέλλης Καρρά.

Στο έτος του υπήρχαν 25 σπουδαστές και έπρεπε να βρίσκονται στη σχολή εφτά ώρες καθημερινά για τα μαθή ματα συν τις ώρες προβών. Ο Παντελής θεωρεί πως το κράτος μάλλον δεν θέλει να αναγνωρίσει τις δραματικές σχολές ως τετραετούς φοίτησης για να μην τις επιδοτεί ως πανεπιστημιακές σχολές. Αλλά και οι μαθητές θέλουν να τελειώνουν με τις σπουδές τους γρήγορα, να πάρουν το "χαρτί" και να βγουν στην αγορά. Επίσης τις εισαγωγικές εξετάσεις του υπουργείου δεν τις υπολογίζει κανείς.

Δεν υπάρχει κανένας έγκυρος μη διαβλητός μη διεφθαρμένος κρατικός μηχανισμός για τον έλεγχο, την εποπτεία και τη χρηματοδότηση των σχολών . Ο Παντελής δούλεψε το περασμένο καλοκαίρι στο La Commune Greque στο Φεστιβάλ Αθηνών και τώρα στο Έπρεπε να είχα στη Knot Gallery Η Νατάσα Παπανδρέου, φοιτήτρια της Φιλοσοφικής Αθηνών, αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου το καλοκαίρι του 2011. Η ιδια παραδέχεται πως το να τελειώνει κάποιος τη σχολή του Εθνικού είναι ένα δυνατό χαρτί στην καλλιτεχνική πιάτσα. Βέβαια, δεν ξέρω αν αυτό έχει να κάνει με το γενικότερο brand name του Εθνικού ή αν αφορά το επίπεδο της ίδιας της σχολής. Γεγονός είναι, πάντως ότι από τα 10 παιδιά που αποφοιτήσαμε στο δικό μου έτος και οι δέκα έχουμε δουλειά.

Όμως δεν ξέρω αν όλοι πληρώνονται για τη δουλειά τους. Εγώ πέρσι δούλεψα "Στην οθόνη φως", στη Στέγη, και τώρα στα "Χταποδάκια και άλλα διηγήματα" στο "Bios"και τον Δεκέμβριο στο "Playbacκ"της Αργυρώς Χιώτη στο MIR Festival . Ενώ ήταν ακόμα στη σχολή, το Εθνικό της πρόσφερε πρακτική εξάσκηση σε δύο παραστάσεις του. Η Νατάσα, επίσης, μας εξηγεί.ότι στη σχολή της υπήρχε ένα όριο ηλικίας για τους σπουδαστές γίνονται δεκτά άτομα από 18 έως 25 ετών. Στις ιδιωτικές σχολές αυτά τα όρια είναι χαλαρά. Έξω έχουν Ακαδημίες Θεάτρου Το προβληματικό τοπίο των ελληνικών δραματικών σχολών γίνεται ακόμα πιο έντονο συγκρινόμενο με το αντίστοιχο ξένων χωρών με επίσης μεγάλη παράδοση στο θέατρο. Σε χώρες όπως η Αγγλία, η Γερμανία, η Ρωσία, η Πολωνία, η Κίνα, οι δραματικές σχολές είναι Ακαδημίες πανεπιστημιακού επιπέδου, συνήθως τετραετούς φοίτησης και μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Ο Θόδωρος Τερζόπουλος επίτιμος καθηγητής στις μεγάλες Θεατρικές Ακαδημίες σε Ρώμη, Πεκίνο, Νέα Υόρκη, Μαδρίτη, Αγία Πετρούπολη, τονίζει ότι, σε αντίθεση με την Ελλάδα, στο εξωτερικό οι κρατικοί φορείς έχουν αντιληφθεί τον θεμελιώδη ρόλο της Παιδείας στον πολιτισμό και πράττουν αναλόγως. Σε παγκόσμιο επίπεδο, δίνεται έμφαση στην υψηλού επιπέδου θεατρική παιδεία ώστε να θέσουμε νέες πνευματικές και καλλιτεχνικές βάσεις που ανταποκρίνονται σε μια ολοένα πιο σύνθετη πραγματικότητα, αλλά όλα αυτά πατώντας γερά ο καθένας στην πολιτισμική του κληρονομιά. Στην Ελλάδα, ήρθε η εποχή να δούμε σε βάθος και με καθαρότητα το έλλειμμά μας στην Παιδεία και στην τέχνη και στην επιστήμη. Μόνο οι γερές βάσεις στην Παιδεία θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε τον πολυσύνθετο σκόπελο αυτής της εποχής. Αυτό συζητάμε με τον Σουτζούκι, τον Μπρουκ, τον Βασίλιεφ και προς τα εκεί προχωράμε.

Στο εξωτερικό, υπάρχει η συνέχεια των πραγμάτων και των δομών. Εδώ, η μία κυβέρνηση έρχεται να διαλύσει ό,τι πήγε να χτίσει η προηγούμενη. Ξεχάσατε την ιστορία με την "Ακαδημία των Τεχνών" από τις μέρες που είχε αναλάβει το υπουργείο Πολιτισμού ο Κώστας Καραμανλής Μαζί με τους Παπαβασιλείου, Βογιατζή, Πατεράκη, Βαροπούλου δουλέψαμε επί δύο τρία χρόνια προετοιμάζοντας νομοσχέδια και με το που άλλαξε η κυβέρνηση, το όλο πρότζεκτ σταμάτησε ξαφνικά και μείναμε στο τέλος να κοιτιόμαστε μεταξύ μας .

Πηγή: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ