Η εκπαίδευση, η σίτιση και το περιβάλλον αποτελούν τις μεγαλύτερες ανησυχίες των παιδιών σε όλον τον κόσμο, ειδικά αυτών που μεγαλώνουν σε αναπτυσσόμενες χώρες, σύμφωνα με διεθνή δημοσκόπηση.

Τα μισά παιδιά ηλικίας 10 ως 12 ετών στις αναδυόμενες χώρες που ρωτήθηκαν στο πλαίσιο της δημοσκόπησης με τίτλο "Small Voices, Big Dreams", ανέφεραν πρώτα την εκπαίδευση και μετά τη σίτιση, τον ρουχισμό και την στέγαση ως τους τομείς στους οποίους θα επικέντρωναν τις προσπάθειές τους αν αναλάμβαναν την ηγεσία της χώρας τους.

"Πάντα μάς εκπλήσσει και μάς εμπνέει η μεγάλη έμφαση που δίνουν τα παιδιά στις αναπτυσσόμενες χώρες στην εκπαίδευση", τόνισε ο Στίβεν Στίρλινγκ αντιπρόεδρος της οργάνωσης Child Fund International.

"Αυτό δείχνει το βάθος της ωριμότητας των παιδιών που πραγματικά καταλαβαίνουν πώς η εκπαίδευση συνδέεται με την αλλαγή του κόσμου προς το καλύτερο", πρόσθεσε ο ίδιος.

Τα τρόφιμα, ο ρουχισμός και η παροχή στέγης ήταν οι πρώτες απαντήσεις που έδωσαν τα παιδιά από τις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ η ανησυχία για το περιβάλλον διατυπώθηκε από όλα.

Τα συμπεράσματα αυτά βασίστηκαν σε συνεντεύξεις μέσω Διαδικτύου σε 6.204 παιδιά από 47 χώρες της Αφρικής, της Ασίας, της Αμερικής και της Ευρώπης. Τα παιδιά ρωτήθηκαν επίσης για τις προσδοκίες τους, τις εμπειρίες τους από φυσικές καταστροφές και τις ανησυχίες τους για το περιβάλλον.

Αν και το ένα τρίτο ή περισσότερο των παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες έχουν ζήσει φυσικές καταστροφές όπως πλημμύρες, ξηρασίες ή πυρκαγιές, η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι η μεγαλύτερη ανησυχία τους.

Τα παιδιά στις φτωχότερες χώρες ανησυχούν για την υπερθέρμανση του πλανήτη, αντίθετα τα παιδιά στις πλούσιες χώρες δεν το αναφέρουν καθόλου ως βασική τους ανησυχία.

Σύμφωνα με τον Στίρλινγκ, η υπερθέρμανση μπορεί να αποτελεί μεγαλύτερη πηγή ανησυχίας για τα παιδιά στις αναπτυσσόμενες επειδή έχουν την εμπειρία περισσότερων φυσικών καταστροφών με μεγαλύτερο αρνητικό αντίκτυπο.

"Οι ιδέες τους για περιβαλλοντικές λύσεις είναι ενθαρρυντικές: σε όλον τον κόσμο, σχεδόν τα μισά παιδιά δηλώνουν ότι φυτεύουν περισσότερα δέντρα, δημιουργούν μεγαλύτερους χώρους πρασίνου ή μειώνουν τον όγκο των σκουπιδιών για βοηθήσουν στην βελτίωση του περιβάλλοντος", είπε ο Στίρλινγκ.

"Τα σύνθετα κοινωνικά προβλήματα που επηρεάζουν τα παιδιά μπορούν να αντιμετωπιστούν καλύτερα αν τα ίδια τα παιδιά αποτελέσουν μέρος της λύσης", επισήμανε.

Τα παιδιά στις αναπτυσσόμενες χώρες διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό από αυτά των αναπτυγμένων χωρών στις επαγγελματικές τους φιλοδοξίες.

Περισσότερα από τα μισά παιδιά στις αναπτυσσόμενες χώρες δήλωσαν ότι θέλουν να γίνουν δάσκαλοι ή να ασχοληθούν με κάποιο επάγγελμα υγείας, ενώ τα παιδιά στις πλούσιες χώρες, τα οποία σύμφωνα με τον Στίρλινγκ έχουν την πολυτέλεια να επιλέξουν την καριέρα που επιθυμούν δήλωσαν ότι θέλουν να γίνουν επαγγελματίες αθλητές.

Όμως όλα τα παιδιά όταν ρωτήθηκαν "τι είναι αυτό που σας φοβίζει περισσότερο", έδωσαν μια κοινή απάντηση: "Τα ζώα".