Οι σπουδές στις Πολιτικές Επιστήμες δίνουν εξειδκευμένη γνώση κυρίως σε θέματα που αφορούν στην έρευνα, ανάλυση και ερμηνεία πολιτικών φαινομένων καθώς επίσης και σε θέματα που άπτονται της λειτουργίας του Κράτους.

Δεν συνιστούν επαγγελματική εξειδίκευση που σε κατευθύνει σε κάποιο συγκεκριμένο και κλασσικό επάγγελμα. Τα επαγγελματικά δικαιώματα που απορρέουν από τις σπουδές αυτές είναι πολύ γενικά και δεν δίδουν κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους κατόχους άλλων Πανεπιστημιακών Πτυχίων (με απλά λόγια δηλ. τη θέση που μπορεί να διεκδικήσει ο απόφοιτος αυτής της σχολής μπορεί να τη διεκδικήσει ένας φιλόλογος αλλά και .... ένας γυμναστής). Χρειάζεται οπωσδήποτε μεταπτυχιακή εξειδίκευση σε κάτι που θα οδηγεί σε ποιό συγκεκριμένη και συμβατική ενασχόληση σε σχέση με όσα περιγράφονται παρακάτω.

Oι πιθανοί χώροι επαγγελματικής απασχόλησης αφορούν, κατά πρώτον, στο ∆ημόσιο και τις υπηρεσίες του, από τον διοικητικό μηχανισμό του κράτους μέχρι το ∆ιπλωματικό Σώμα. Η πρόσληψη στο ∆ημόσιο υπόκειται βεβαίως σε ειδικές διαδικασίες (ειδικοί διαγωνισμοί  Υπουργείου Εξωτερικών για Διπλωματικό Σώμα, για την Εθνική Σχολή Δημόσιας και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ή προκυρήξεις ΑΣΕΠ για οικονομοδιοικητικές θέσεις Π.Ε.)   κοινές όμως για όλους τους κατόχους πανεπιστημιακών τίτλων, αλλά θα μπορούσαμε να πούμε πως οι απόφοιτοι του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών διαθέτουν ένα σχετικό πλεονέκτημα γνώσεων σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του κράτους και ως προς τη συνάφεια της εξεταζόμενης ύλης. Το ίδιο ισχύει και για τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι οποίοι μπορούν να αξιοποιήσουν την τεχνογνωσία των πολιτικών επιστημόνων σε μια σειρά δραστηριοτήτων που αφορούν στη διοικητική και πολιτική ιδιοσυστασία των τοπικών κοινωνιών.

Για τον Ιδιωτικό τομέα αναφέρονται ενδεικτικά οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι εταιρείες διαφήμισης και επικοινωνίας, τα γραφεία μελετών και υποβολής ερευνητικών προγραμάτων και προγραμάτων κατάρτισης. Στην ίδια κατεύθυνση διανοίγονται προοπτικές απασχόλησης και σε ιδιωτικές εταιρείες που επεκτείνονται στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη, καθώς και στα γραφεία εταιρειών που εδρεύουν σε διοικητικά κέντρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εννοείται με παράλληλη καλλιέργεια τουλάχιστον 2 γλωσσών).   ∆εν πρέπει επίσης να αγνοηθεί η δυνατότητα εργασίας σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και ∆ιεθνείς ή Περιφερειακούς Οργανισμούς. Και, βεβαίως, για έναν πολιτικό επιστήμονα, υπάρχει πάντοτε και ένα έσχατο πεδίο δραστηριοτήτων: η ίδια η πολιτική, η οποία δυστυχώς σήμερα κατήντησε να είναι επάγγελμα!

Για το Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής

Σκοπός του τμήματος αυτού, είναι να εκπαιδεύσει στελέχη της εκπαίδευσης στη διδασκαλία της φιλοσοφίας, της παιδαγωγικής, της ψυχολογίας και να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της εκπαίδευσης σε επίπεδο συμβουλευτικής και ψυχοπαιδαγωγικής καθοδήγησης.

Στην πράξη όμως και όσον αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων, αποτελεί ένα καθαρά "φιλολογικό" τμήμα πράγμα που σημαίνει πως αυτοί θα κληθούν να διδάξουν Ιστορία, Νέα και Αρχαία πράγμα που δεν βρίσκεται σε απόλυτη συνάφεια με το πρόγραμμα σπουδών τους. Δυστυχώς δεν υπάρχει πρόβλεψη ώστε να αξιοποιηθούν από το εκπαιδευτικό μας σύστημα, οι ειδικές και πολύ χρήσιμες γνώσεις που έχουν οι πτυχιούχοι του τμήματος αυτού.

Δηλαδή προσωπικά, θα προτιμούσα την επόμενη σε μόρια  "καθαρόαιμη" φιλολογική σχολή (που είναι η Φιλοσοφική Ιωαννίνων), παρά να περάσω σε κάποια σχολή, η οποία δεν θα μου δώσει σε βάθος γνώσεις και εφόδια πάνω σ' αυτό που πρακτικά θα κληθώ να κάνω είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο χώρο.

Απαντώντας πάντως στο ερώτημά σου, σίγουρα το Φ.Π. συνδέεται με πιο "στενά" και συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα, σε σχέση με το τμήμα Πολιτικών Επιστημών και γι΄αυτό συγκριτικά το προτιμώ σαν επιλογή.