Στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ επικρατεί ένας «μύθος»: είναι γούρι για κάποιον φοιτητή ή ερευνητή να συναντήσει και να γνωρίσει τον διάσημο φυσικό και διευθυντή Ερευνών στο Κέντρο Θεωρητικής Κοσμολογίας του Κέιμπριτζ, Στίβεν Χόκινγκ.

Μία φοιτήτρια από την Ελλάδα, η Τζένη Λειβαδάρου που κάνει το διδακτορικό της στο Κέιμπριτζ, είχε αυτήν την τύχη!

Η ίδια αποκαλύπτει στα «ΝΕΑ» το μυστικό της επιτυχίας της να προκαλέσει το ενδιαφέρον του διάσημου φυσικού, αλλά και να κάνει το διδακτορικό της στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο, παρά τις οικονομικές στενότητες.

«Δε χρειάζεται να είσαι απαραίτητα διάνοια ή πλούσιος για να κάνεις κάτι τέτοιο. Ή για να σπουδάσεις σε ένα πανεπιτήμιο, όπως το Κέιμπριτζ. Εγώ δεν είμαι τίποτα από τα δύο. Χρειάζεται επιμονή και πείσμα», αναφέρει απευθυνόμενη, κυρίως, στα νέα παιδιά της χώρας μας.

Η πρώτη έκπληξη για εκείνη ήταν το μήνυμα που δέχτηκε από τη βοηθό του Χόκινγκ. Ο επιστήμονας θα τη δεχόταν στο γραφείο του, για να τη γνωρίσει. Η Τζένη Λειβαδάρου έχει μυοπάθεια- μυϊκή δυστροφία- και μετακινείται με αμαξίδιο. « Ο Χόκινγκ ενδιαφέρθηκε να μάθει ποια είμαι εγώ που κάνω το διδακτορικό μου εδώ και έχω μυοπάθεια».

Την περίμενε κι άλλη έκπληξη: «Περίμενα ότι απλώς θα ήταν μια σύντομη γνωριμία. Αλλωστε, είχα ακούσει ότι ο Στίβεν Χόκινγκ για να υποβάλει μια ερώτηση με τα μάτια του πληκτρολογεί τα γράμματα που εμφανίζονται στην οθόνη του. Αν όμως οι απαντήσεις που παίρνει δεν είναι ολοκληρωμένες, χρειάζεται να επανέρχεται με δεύτερες followup ερωτήσεις. Πράγμα που μπορεί να είναι κουραστικό ή βαρετό γι” αυτόν». Στην περίπτωση της Τζένης Λειβαδάρου κάτι τέτοιο δε συνέβη ποτέ. Η συζήτηση διήρκησε δύο ώρες!

«Εντυπωσιάστηκα από τον τρόπο, με τον οποίο προσέγγιζε έναν φοιτητή. Ρωτούσε να μάθει, αν έχω προσωπικό βοηθό. Εδειξε πραγματικό ενδιαφέρον». Μετά τη συζήτηση, ο φυσικός πρότεινε στην ελληνίδα φοιτήτρια να γευματίσουν μαζί στο εστιατόριο του πανεπιστημίου. Οταν εμφανίστηκαν στην αίθουσα « όλοι ξαφνικά σιώπησαν. Κι αυτό, γιατί ο Χόκινγκ γενικά δε μιλάει, δεν εμφανίζεται συχνά. Υπάρχουν καθηγητές που δεν τον έχουν δει ποτέ».

Η συνάντηση την ικανοποίησε, αλλά τής δημιούργησε και μία πίεση: « Ολοι ήθελαν να μάθουν ποια είναι αυτή που συναντήθηκε με τον Χόκινγκ».