Κραυγή υποψηφίου: Με ακούει κανείς;

Του Χρήστου Κάτσικα

Τα θέματα των Μαθηματικών Κατεύθυνσης (Τεχνολογικής και Θετικής) τροφοδότησαν τις δικαιολογημένες διαμαρτυρίες της μεγάλης πλειονότητας των εμπλεκομένων στις Πανελλαδικές Εξετάσεις για το βαθμό δυσκολίας τους και χαρακτηρίστηκαν σαν τα στριφνότερα θέματα των τελευταίων χρόνων. Βαθμολογητές με χρόνια εμπειρία στις εξετάσεις εκτιμούν ότι πάνω από το 80% των υποψηφίων της Τεχνολογικής Κατεύθυνσης 2 θα έχουν επιδόσεις κάτω από τη βάση, ενώ στην ίδια (πολυπληθέστατη) Κατεύθυνση οι αριστούχοι δεν θα ξεπερνούν το 2%. Ακόμη και στη Θετική Κατεύθυνση, στην οποία συμμετέχει κατά βάση το μεγαλύτερο τμήμα του συνολικού αριθμού των υψηλόβαθμων υποψηφίων η εκτίμηση είναι ότι πάνω από ένας στους τρεις υποψήφιους θα βρίσκεται κάτω από τη βάση ενώ οι αριστούχοι θα είναι τουλάχιστον υποδιπλάσιοι σε σχέση με πέρσι.

Το ερώτημα που απευθύνουν πολλοί γονείς και εκπαιδευτικοί είναι εύλογο: “Κύριοι εισηγητές ποιον νομίζετε ότι έχετε απέναντί σας;” Δημοσιεύουμε παρακάτω μια παρέμβαση υποψήφιου για τα θέματα των μαθηματικών που με απλά λόγια ξεδιπλώνει τα συναισθήματα δεκάδων χιλιάδων υποψηφίων που έμειναν άφωνοι μπροστά σε αυτό που είχαν να αντιμετωπίσουν: Καλησπέρα Κύριοι/Φίλοι Μαθηματικοί και μαθητές. Πρώτα απ’ όλα να σημειώσω ότι είμαι μαθητής ο οποίος εξετάζεται πανελληνίως φέτος, έχοντας τεράστιο πάθος για τα μαθηματικά, θέλοντας να σπουδάσω στο Μαθηματικό και επίσης έχοντας ενδιαφέρον για να γίνω καθηγητής.

Και πραγματικά, έχω να θέσω τα εξής ερωτήματα :

1) Φέτος, τον περισσότερο χρόνο του διαβάσματός μου τον αφιέρωσα στα μαθηματικά και επειδή είναι το δυσκολότερο μάθημα αλλά και λόγω προσωπικής μου αρέσκειας. Είχα λοιπόν λύσει τεράστιο αριθμό ασκήσεων, θεμάτων από άπειρες πηγές (Βοηθήματα, Ευκλείδη, Σέρβικα/Ρώσσικα μεταφρασμένα εγχειρίδια κλπ). Και ρωτώ λοιπόν, κάνοντας γνωστό το γεγονός ότι σήμερα, όπως και όλοι οι μαθητές με τους οποίους μίλησα έπειτα από την εξέταση δεν τα πήγα καλά. Αρχικά, η γνώμη μου, όπως και της ίδιας της μαθηματικής εταιρείας είναι ότι τα θέματα ήταν τα ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΑ των τελευταίων ετών και αφού τα τελευταία έτη συμπεριλαμβάνουν το 2013, είναι επομένως τα ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ για το δεδομένο σύστημα. Όταν ένας μαθητής, λοιπόν, με δυνατότητες, πάθος και αγάπη για τα μαθηματικά με ΤΟΣΗ προετοιμασία περιορίζεται σε έναν βαθμό της τάξης του 12-13-14, τι πρέπει να περιμένουν άλλοι και άλλοι που πιθανώς να φοβούνται ή να απεχθάνονται τα μαθηματικά; Και τι άλλο πρέπει να κάνει κάποιος για να αποδώσει ;

2) Πιθανόν ως νέος η άποψη μου να παραβλεφθεί, αλλά οφείλω να πω όσο αφορά τα θέματα ότι: Το Β3 ήταν απαιτητικό, από τα δύσκολα θέματα μιγαδικών, το οποίο ξέρετε πολλοί καλά όσοι από εσάς είστε καθηγητές σε τάξη ότι δυσκολεύει το 95%+ των μαθητών. Δεδομένης της χρονικής πίεσης αλλά και της δυσκολίας των γεωμετρικών θεμάτων γενικώς, το κρίνω ως αρκετά δύσκολο για Θέμα μιγαδικών Β. Επιπλέον, το θέμα Γ πλην του ερωτήματος Γ1 ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Επίλυσα πλήρως το Γ2 και γρήγορα, αλλά οφείλω να πω αντικειμενικά ότι πολύ μικρό ποσοστό των μαθητών θα ανταποκρίθηκε. Το ερώτημα Γ3 το προσπάθησα 4 φορές, χωρίς να καταλήξω σε ξεκάθαρο τοπίο… Δεν έχω ξαναδεί παρόμοιο και το χαρακτηρίζω ως “αγγούρι”, ζητώντας συγγνώμη για την προκειμένη έκφραση. Το ερώτημα Γ4 ήταν επίσης πολύ δύσκολο, απαιτώντας εύρεση πρόσημων, παραστάσεων κλπ καθόλου εύκολων να προσδιοριστούν, κρύβοντας λεπτομέρειες κατά τον κλασσικό τρόπο αλλιώς προϋπόθετε υποθέσεις “για μια στιγμή” ώστε να καταλήξεις αλγεβρικά σε συμπέρασμα, όπως θέματα ολυμπιάδων του Ευκλείδη. Το ερώτημα Δ1 ήταν “παλούκι”. Αντιπαραγώγιση και εύρεση τύπου από τις λίγες καταλήγοντας σε ταυτότητα, άκρως συνδυαστικό και πάρα πολύ δύσκολο για πρώτο ερώτημα και γενικώς δύσκολο πολύ. Το ερώτημα Δ2 τοα) ήθελε πολύ πονηρή σκέψη από τους μαθητές, αφού έπρεπε να πονηρευτούμε για την εφαπτομένη που ήταν η δοσμένη ευθεία συνδυάζοντας την κυρτότητα. Ειλικρινά, μην περιμένετε την πλειοψηφία να σκέφτεται έτσι. Το Δ3 ήταν πολυσύνθετο, άρρωστο, χρονοβόρο και μπλεγμένο υπερβολικά. Ούτε με 1000 ζόρια δε λυνόταν πλήρως σωστά. Το Δ4 ήταν άλυτο, δεν ξέρω πως είναι η σωστή λύση. Κατά τα γνωστά και τετριμμένα, πάντως, δοκίμασα απαλειφή και στη συνέχεια Bolzano, όμως ο προσδιορισμός των πρόσημων ήταν πιο μπλεγμένος και από διαφορική εξίσωση πολλαπλών μεταβλητών.

3) Συμπέρασμα : Τα θέματα ήταν ΑΡΡΩΣΤΑ. Δεν καταλαβαίνω με τι μυαλά, συγγνώμη κιόλας, κάποιοι μπορεί να πουν “μου άρεσαν τα θέματα”. Μιλάμε για θέματα μαθητών σχολείου Κύριοι, όχι μαθητών μαθηματικών σχολών ή καθηγητών. Το να λέτε ότι σας άρεσαν τα θέματα ειδικά αν είστε και καθηγητές, με απωθεί πραγματικά από το να γίνω τελικώς καθηγητής. Δηλαδή εγώ σε κάμποσα χρόνια θα έχω κάποιους μαθητές, θα αντιμετωπίσουν ίσως παρόμοια θέματα μη ικανοί να ανταπεξέλθουν και καταπλακωμένοι ψυχολογικά, όπως οι υποψήφιοι σήμερα. Κι εγώ πως θα πρέπει να νιώσω για τα παιδιά τα οποία είμαι υπεύθυνος; Ότι μ’ άρεσαν τα θέματα; Αυτά είναι αερολογίες, πραγματικά συγγνώμη κιόλας. Αν θέλετε “ωραία” και “άρρωστα” θέματα, καλύτερα στραφείτε προς πανεπιστημιακούς κλάδους, το σχολείο δεν είναι γι αυτό. Και αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η άποψη έρχεται από έναν μαθητή με “τρέλα” για την επιστήμη των μαθηματικών, όμως οι εξετάσεις διαφέρουν από την τρέλα.

 4) Επειδή η Θεία μου είναι Φιλόλογος και βλέπω την αγωνία της για την επιτυχία των μαθητών της όταν δίνουν πανελλήνιες, αδυνατώ να καταλάβω πως μιλάτε για έξυπνα και ωραία θέματα όταν οι μαθητές σας χαντακώθηκαν. Μπορεί να είμαι πολύ μικρός, αλλά από καθηγητές που αποτέλεσαν είδωλα για εμένα στα σχολικά μου χρόνια, έμαθα ότι υπόδειγμα καθηγητή αποτελεί εκείνος που εκτός από τις απαραίτητες γνώσεις και χαρακτηριστικά διαθέτει άπειρο κέφι, αγάπη και συμπάσχει με τους μαθητές του.

5) Θεωρώ πλέον πως μιλάμε για τρελά θέματα, όταν βγαίνει η Μαθηματική Εταιρεία και δηλώνει πως ο χρόνος δεν ήταν αρκετός και πως τα θέματα ήταν τα ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΑ των τελευταίων (όλων δηλαδή) των ετών.

6) Είναι γνωστό πως οι μαθηματικές σχολές χαρακτηρίζονται από χαμηλότατες βάσεις για το αντικείμενο τους και βεβαίως φέτος είναι πλέον αναμφισβήτητο ότι θα υπάρχει τεράστια πτώση και γενικώς. Οπότε, προς όποιον μαθητή διαβάζει το κείμενο μου, το μόνο που έχω να πω είναι : Πάμε γερά παίδες στα δύο τελευταία μαθήματα καθώς η πτώση των βάσεων έρχεται να αποκρούσει τις ιδέες για πλήρη αποτυχία, όπως πολύ σκεφτόμασταν πριν γνωστοποιηθεί πλέον η κατάσταση. Κουράγιο παιδιά, είμαι περήφανος για τον κάθε μαθητή τρίτης λυκείου από εμάς για τον αγώνα και την υπομονή του ! Και μην τρελαθείτε, εξετάσεις είναι, ήρεμα ! Υγεία πάνω απ όλα, ποτέ μη το ξεχνάτε !

alfavita.gr