Οι ταμπέλες του στυλ "επαγγέλματα του μέλλοντος" μπορούν να μας δίνουν κάποιο στίγμα για το που πάνε τα πράγματα αλλά από την άλλη μπορεί  και να μας παραπλανούν.

Η αλήθεια είναι πως την τελευταία 5ετία έχουν καταγραφεί αυξημένες - κυρίως σε κορίτσια - προτιμήσεις στα μηχανογραφικά δελτία, για τις σχολές ψυχολογίας. Από την άλλη όμως δεν έχει καταγραφεί μια αντίστοιχη αύξηση στη ζήτηση, όσον αφορά την αγορά εργασίας που να δικαιολογεί αυτή τη στροφή.

Είναι αλήθεια πως στις σύγχρονες ανεπτυγμένες κοινωνίες, καταγράφεται μια αύξηση στην παροχή των υπηρεσιών που προσφέρονται από ψυχολόγους σε παιδιά, εφήβους, ενήλικες, ζευγάρια, οικογένειες κ.λ.π.. Η επιστήμη της ψυχολογίας εχει διεισδύσει και σε πολλούς άλλους τομείς, όπως η εργασία, ο επαγγελματικός προσανατολισμός, η εκπαίδευση, οι μαθησιακές διαταραχές, η διαφήμιση, η ψυχοπαθολογία, οι ήπιες θεραπευτικές προσεγγίσεις  συνδυαστικά και με άλλα μέσα (Dramatherapy ή Dance Movement Psychotherapy) κ.λ.π..

Να διευκρινήσουμε όμως πως έαν κατά νού έχεις το δημόσιο, στη συγκεκριμένη εξειδίκευση σήμερα προσφέρονται ελάχιστες θέσεις (δεν διορίζονται σαν καθηγητές στα σχολεία και προσφερονται κάποιες λίγες θέσεις στα ΚΕΔΔΥ - πρώην Κ.Δ.Α.Υ. - σε νοσοκομεία, ιδρύματα κλπ) για τις οποίες χρειάζεται συνήθως στοχευμένη μεταπτυχιακή  - διαδακτορική εξειδίκευση. Ακούγεται εδώ και πολλά και χρόνια το θέμα του διορισμού ψυχολόγων σε σχολεία (ως συμβούλων) αλλά δεδομένης και της παρούσης οικονομικής συγκυρίας το βλέπω μάλλον να απομακρύνεται σαν ενδεχόμενο.

Μέσα σ΄αυτό το σκηνικό που με πολύ συντομία περιγράψαμε, η αλήθεια είναι πως κάποιοι θα διαπρέψουν αλλά πολλοί περισσότεροι θα μείνουν στα αζήτητα. Και αυτό δεν θα έχει να κάνει με αυτό καθ΄αυτό το παραπάνω  σκηνικό, αλλά κυρίως με αυτό που κουβαλάνε μέσα τους δηλ. το πόσο αγαπάνε αυτό που κάνουνε, πόσο  εξειδικευμένη γνώση έχουν (πχ γνώση και χρήση σύγχρονων ψυχομετρικών εργαλείων και εξελίξεων),  πόσο διάθεση για προσφορά έχουν (κοινωνικότητα), να επιχειρούν και να "εκθέτουν" τον εαυτό τους (επιχειρηματικότητα) και τέλος πόσο πιστεύουν στον εαυτό τους (αυτοεκτίμηση).

Τελειώνοντας, να αναφέρουμε πως τα παραπάνω  αφορούν μόνο τους πτυχιούχους των τμημάτων Ψυχολογίας και όχι των τμημάτων Φιλοσοφίας Παιδ/κής & Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ. και Π.Ψ.), οι απόφοιτοι των οποίων δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα Ψυχολόγου (δεν μπορούν να ανοίξουν γραφείο), αλλά ... Φιλολόγου!

 κύριε ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΕΛΗ,θα ήθελα να σας θέσω ορισμένες ερωτήσεις διότι σπουδάζω στο φ.π.ψ Ιωαννίνων και η αλήθεια είναι πως προφανώς δεν είμαι καλά ενημερωμένη . Λοιπόν αρχικά στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα είχα δει κάπου (τώρα δεν τ βρίσκω δυστυχώς,δεν ξέρω τ λόγο) να αναφέρεστε στην Κύπρο ,(σε μια σχολή μάλλον ίσως και κάποιο κολέγιο,δεν θυμάμαι καλά) όπου έχοντας αρχικά πάρει κατεύθυνση ψυχολογίας απο το πανεπιστήμιο κ έπειτα φοιτώντας στην Κύπρο θα μπορούσε κάποιος να πάρει πτυχίο ψυχολογίας,αυτό ισχύει ακόμα ;;; μηπως θα μπορουσατε να μου δωσετε περισσοτερες πληροφοριες και ακομη μια ερωτηση μου ειναι ,εαν ισχυει αυτο θα μπορουσε καποιος να παει στην κυπρο γ αυτη τη σχολη εαν εχει τελειωσει το φ.πψ ιωαννινων η θα μπορουσε και απο το φ.π της θεσσαλονικης ;;;;;;;;;;

θα το εκτιμούσα πάρα πολύ εάν με βοηθούσατε πραγματικά,σας ευχαριστώ εκ τον προτέρων !!!  

Geia sas..tha ithela k egw me tn seira na rwtisw kati sxetika to toso mperdemeno zithma tis psuxologias apo to fpc..opws polu kala katalava klinikos psuxologos den ginesai..mporeis omws na asxolitheis me kapoion all apo tous tomeis ths psuxologias,px organizational, i ena bachelor apo t fpc ine toso perioristiko..K akomi palia isxue alli nomothesia gia tou apofoitous fpc?

Euxaristw polu,kalimera