ΧΑΛΑΡΑ!

Νικήτας, Φυσικό (5ο έτος )

Πήγα να δώσω ένα μάθημα, χωρίς να 'χω ανοίξει βιβλίο. Ήξερα ότι θ' αντιγράψω άνετα.
Πώς το 'ξερες;
Ήταν γνωστή μου η επιτηρήτρια. Αυτή ήταν μεταπτυχιακή, είχαμε γνωριστεί από παλιά και είχαμε γίνει φίλοι. Και ήξερα από πίνακα που ανακοινώνεται πριν την εξέταση ότι επιτηρήτρια θα 'ναι αυτή.
Πας λοιπόν να δώσεις...
Και έρχεται πριν αρχίσουμε και μου λέει «Ο καθηγητής δεν θα 'ρθει. Θα είμαι μόνη μου. Θα μαζέψω εγώ στο τέλος τις κόλλες και θα του τις δώσω μετά. Εσύ δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα. Η δουλειά θα γίνει καθ' οδόν προς τον καθηγητή».
Θυμίζει ταινία... Η φίλη σου άφησε και τους άλλους να αντιγράψουν;
Aφησε, αλλά αυτό δεν τους βοήθησε, γιατί τα θέματα ήταν παλούκια... Μαζεύει, λοιπόν, στο τέλος τις κόλλες, φεύγει, την ακολουθώ, πηγαίνουμε σ' ένα σπίτι, βρίσκουμε δύο καλογραμμένες κόλλες και αρχίζω να αντιγράφω χαλαρά. (Να φανταστείς πήρα καινούρια κόλλα, γιατί η δική μου είχε ζωγραφιές που είχα κάνει για να περάσει η ώρα.) Και τα 'γραψα όλα! Και αμέσως μετά πάει αυτή και παραδίδει στον καθηγητή τις κόλλες.
Τι βαθμό πήρες;
5.
5! Αφού τα 'γραψες όλα!
Είναι πολύ δύσκολο το μάθημα. Δεν βάζει βαθμούς ο καθηγητής. Και το 5, να φανταστείς, ελάχιστοι το πήραμε!

ΓΚΟΛ ΣΤΟ 90'!

Ελένη, Φυσικό (4ο έτος)

Στην αντιγραφή έχει μεγάλη σημασία το timing. Εγώ περιμένω πάντα το φινάλε. Στο πεντάλεπτο που όλοι παραδίδουν τις κόλλες τους, γίνεται χαμός. Σου' ρχονται ασκήσεις από το πουθενά.

Aρης, Μαθηματικό (4ο έτος)

Συμφωνώ! Μου' χει τύχει να κατεβαίνω το διάδρομο για να δώσω την κόλλα μου, να δω ένα σχήμα στην κόλλα κάποιου άλλου και να κάτσω να το αντιγράψω. Μ' αυτό πέρασα! Ήμουν στο 4 και πήγα στο 5.

ΕΚΔΙΚΗΣΗ!

Βαγγέλης, Xημικό (3ο έτος)

Σ' ένα μάθημα έχω σκιστεί στο διάβασμα και πάω να το γράψω χωρίς σκονάκια, χωρίς τίποτα. Πίσω μου κάθονται οι κολλητοί μου, 3-4 άτομα, που δεν ξέρουν τίποτα - έχουν έρθει ν' αντιγράψουν από μένα. Γράφω εγώ όλα τα θέματα ωραία και καλά, μετά τα ξαναγράφω σε ένα χαρτί, τα δίνω πίσω κι αυτό κυκλοφορεί. 
Βγαίνουν οι βαθμοί, ψάχνω στην κατάσταση να βρω τον αριθμό μητρώου μου, αλλά πουθενά -ούτε ο δικός μου ούτε των άλλων. Διαβάζω από κάτω μια σημείωση: "ο αριθμός μητρώου τάδε να έρθει στο γραφείο". Πάω στο γραφείο, ήταν εκεί οι δύο καθηγητές. Μου λένε: "Εσύ πήρες 10, φαίνεται ότι είχες διαβάσει, αλλά σίγουρα έδειξες και στους άλλους". Λέω "Ναι, έδειξα στους φίλους μου" (Οι μαλάκες τα είχαν αντιγράψει ακριβώς όπως τους τα 'δωσα!). "Δυστυχώς θα κόψουμε κι εσένα!" μου λένε. "Να έρθεις να το ξαναδώσεις και να' σαι ευχαριστημένος που δε σε πάμε στο Πειθαρχικό!".
Την επόμενη φορά, επειδή τα' χα πάρει στο κρανίο, ξαναφώναξα όλη την παρέα, ξανάλυσα όλα τα θέματα, αλλά αυτή τη φορά με δύο τρόπους! Έναν για μένα και έναν για την παρέα... Περάσαμε όλοι!

COPY-TIME

Στέλιος, Οικονομικό Νομικής (3ο έτος)

Ένα καλό κόλπο για ν' απασχοληθεί ο επιτηρητής είναι να αφήνεις πάνω στην έδρα μια εφημερίδα. Εμείς μια φορά είχαμε αφήσει την Sport-Time και ο επιτηρητής κόλλησε για ένα μισάωρο!

Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ 
ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

Μανώλης, Φυσικό (4ο έτος)

Εσύ τι μέθοδο χρησιμοποιείς;
Ξεκίνησα από τα κλασικά σκονάκια και έφτασα μέχρι το "συνεργείο". Κάποιος φίλος περνάει τα θέματα έξω από την αίθουσα, στα λύνει και εσύ τα παραλαμβάνεις από την τουαλέτα.
Ναι, ξέρουμε. (βλ. Οδηγό)
Το "συνεργείο" έγινε μόδα τα τελευταία 3-4 χρόνια. Όχι να το παινευτούμε, αλλά στο Φυσικό η δική μου παρέα ήταν που το ξεκίνησε.
Τι λες! Συγχαρητήρια!
Έγινε όμως πολύς ντόρος για όλη αυτή την ιστορία, με αποτέλεσμα να μας κόψουν σχεδόν την τουαλέτα σε μερικά μαθήματα. Τι κάνουν οι πούστηδες; Σου υπογράφουν την κόλλα στο σημείο που έχεις φτάσει πριν πας τουαλέτα και γράφουν: "αυτή τη στιγμή βγήκε και πήγε στην τουαλέτα". Οπότε αν εσύ δεν έχεις γράψει τίποτα μέχρι εκείνη τη στιγμή και μετά την υπογραφή το έχεις γεμίσει, τελείωσε! Σε κόβουν και δε λες κουβέντα!

LOVE STORY

Αλέξανδρος, Γεωλογικό (3ο έτος)

Σ' ένα μάθημα καθόμουν στην ίδια σειρά μ' έναν άλλο. Κάποια στιγμή παίρνω χαμπάρι ότι αυτός αντιγράφει κανονικά και η επιτηρήτρια στέκεται ακριβώς δίπλα του. Κάνω ότι πέφτει το στυλό μου, σκύβω και του ψιθυρίζω:
- Ρε μαλάκα, σε βλέπει!
- Ποια αυτή; Μ' αυτήν τα 'χουμε!
- Έλα ρε!... Μπορώ κι εγώ ν' αντιγράψω;
- Aνετα! Πέστο και στους άλλους!
Κι έτσι αντιγράψαμε όλοι...

1. ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΑΛΛΟΝ

Απλά πράγματα. Ο φοιτητής κάθεται πίσω από έναν καλά διαβασμένο συνάδελφό του και "απολαμβάνει" τη θέα.

Για προχωρημένους: Ολόκληρη παρέα κάθεται ο ένας πίσω από τον άλλον και οι απαντήσεις του μπροστινού μεταφέρονται "τρενάκι" προς τα πίσω.

2. WALKMAN

Εφαρμόζεται κυρίως σε μαθήματα που έχουν πολύ μπλα-μπλα. Ο φοιτητής έχει ηχογραφήσει τη θεωρία σε κασετοφωνάκι. Το μόνο που έχει να κάνει την ώρα της εξέτασης είναι play... fast forward... pause. Απαραίτητο προσόν: μακριά μαλλιά (για να κρύβουν τα ακουστικά).

Για προχωρημένους: Discman.

3. ΚΙΝΗΤΟ

Η τελευταία λέξη στις αντιγραφές. Ο φοιτητής αφήνει το στυλό και πιάνει το κινητό. Στέλνει με SMS την ερώτηση και περιμένει με αγωνία την απάντηση. (Προσοχή: πάντα στο αθόρυβο!)

Για προχωρημένους: Hands-free, μακριά μαλλιά κι ένας φίλος που βρίσκεται έξω από την αίθουσα και υπαγορεύει και υπαγορεύει... μέχρι να του τελειώσει η κάρτα.

Προς το τέλος της εξέτασης, τα σκονάκια που περιέχουν τα θέματα που έπεσαν γίνονται ανάρπαστα. Μεταφέρονται από χέρι σε χέρι με ταχύτητα και αλληλλεγύη μέχρι να βρουν όλοι αυτό που τους λείπει.

Για προχωρημένους: Ο νοικοκύρης φοιτητής έχει φροντίσει να βιβλιοδετήσει τα σκονάκια και να φτιάξει σελίδα με τα περιεχόμενα.

1) Την έξοδο των θεμάτων από το αμφιθέατρο,
2) Τη λύση τους από τον συνεργάτη, και
3) Τη μεταφορά των λυμένων θεμάτων πίσω στον ενδιαφερόμενο.

Η έξοδος των θεμάτων μπορεί να γίνει είτε από τον εξεταζόμενο (σε μία έξοδο για «τουαλέτα»), είτε από έναν από τους συνεργάτες που μπαίνει -και καλά- για να γράψει, αντιγράφει τα θέματα, δίνει λευκή κόλλα και φεύγει. Οι συνεργάτες πίνουν φραπέ και λύνουν τα θέματα με την ησυχία τους. Όταν τελειώσουν, ειδοποιούν τον εξεταζόμενο φίλο τους (συνήθως με μήνυμα στο κινητό) και αυτός βγαίνει ξανά για «τουαλέτα» («Από το άγχος με έπιασε συχνοουρία, κύριε!»). Τα σκονάκια τον περιμένουν στο καζανάκι.

Για προχωρημένους: Οι συνεργάτες έχουν φροντίσει να έχουν λευκή κόλλα του μαθήματος (με σφραγίδα) και γράφουν τις απαντήσεις κατευθείαν εκεί. Έτσι το μόνο που έχει να κάνει ο ενδιαφερόμενος είναι να την παραλάβει (κάτω από την μπλούζα του), να την αλλάξει με την παλιά του κόλλα και να την παραδώσει. Για σίγουρη επιτυχία, η λύση των θεμάτων ανατίθεται σε έναν φροντιστηριάκια έναντι αμοιβής.

Ο φοιτητής πηγαίνει στην αίθουσα αρκετή ώρα πριν την εξέταση, βρίσκει ένα καθαρό έδρανο και γράφει πάνω του. Πολύ συχνά χρειάζεται να σβήσει τις σημειώσεις που είχε κάνει ο προηγούμενος.

Για προχωρημένους: Ο φοιτητής ξεβιδώνει το έδρανο την προηγούμενη μέρα, το παίρνει σπίτι του και το φέρνει "έτοιμο" τη μέρα της εξέτασης.

Η μέθοδος αυτή στηρίζεται στη φιλία. Αντί να πάει να γράψει ο φοιτητής, πάει ένας φίλος του που ξέρει πολύ καλά το μάθημα. Εφαρμόζεται κυρίως σε μαθήματα που δε γίνεται αυστηρός έλεγχος στα τρίπτυχα (φοιτητική ταυτότητα).

Για προχωρημένους: Κανένας αυστηρός έλεγχος δε στέκεται εμπόδιο σε μια αληθινή φιλία. Η φωτογραφία του φοιτητή βγαίνει σπό το τρίπτυχο και στη θέση της μπαίνει η φωτογραφία του φίλου (ναι, πρόκειται για πλαστογραφία!)

Αν στείλετε αντικαταστάτη, μην ξεχάσετε να αλλάξετε την φωτογραφία σας στο τρίπτυχο!

ΠPOΣOXH! 

Oι φωτοτυπάδες απέναντι από το Πανεπιστήμιο 
έχουν δει πολλά... Mιλήσαμε με δύο απ' αυτούς

O ΠAΛIOΣ 
EINAI AΛΛIΩΣ...

Ένα από τα πολλά φωτοτυπεία της Σόλωνος είναι του Παπούλια. Μπορεί για σας να μη σημαίνει τίποτα, αλλά για όσους ήταν φοιτητές του Φυσικού, του Μαθηματικού ή του Χημικού τη δεκαετία του '80, το μαγαζί αυτό έχει συναισθηματική, ίσως και ιστορική, αξία...
"Στην αρχή ο φοιτητής κάπως ντρεπόταν", θυμάται ο ιδιοκτήτης του. "Μου ζητούσε... σμικρύνσεις. Εγώ του το 'λεγα στα ίσια: Σμικρύνσεις ή σκονάκια;" 
Ο Παπούλιας ήταν πρόθυμος να εξυπηρετήσει και τους πιο απαιτητικούς πελάτες. Προχωρούσε σε απεριόριστες σμικρύνσεις, έφθανε μέχρι και το 10% του αρχικού για να τους ικανοποιήσει...
"Αν έβλεπα ότι καπνίζει, του ' λεγα: "Θέλεις να σου το κάνω στο μέγεθος του πακέτου;" Κι έτσι το 'βαζε μες στο πακέτο! Αν ήταν πολλές οι σελίδες, του το 'δενα σε βιβλιαράκι!"
Ο δαιμόνιος φωτοτυπάς δεν σταματούσε εδώ. Ήξερε οτι το αντικείμενο του πόθου κάθε φοιτητή την εξεταστική περίοδο ήταν οι (φρέσκες) σημειώσεις. Και σημειώσεις διέθεταν μόνο όσοι πατούσαν στις παραδόσεις, δηλαδή ένα... σπάνιο είδος.
"Του 'λεγα "τις πουλάς;", συμφωνούσαμε σ'ένα άλφα ποσό, ξέρω 'γω 20-30 χιλιάδες δρχ, και από κει και πέρα τις έβγαζα σε αντίτυπα..."
Το νέο κυκλοφορούσε σαν αστραπή στο φοιτητόκοσμο. Ο Παπούλιας , για να ανταποκριθεί στη ζήτηση, φρόντιζε να υπάρχουν πολλά αντίτυπα και σε όλα τα μεγέθη. Όσο για τις τιμές που τα πουλούσε ήταν εξευτελιστικές.
"Μα, κόσμο ήθελα να μαζέψω, όχι να βγάλω κέρδος! Τα σκονάκια ήταν ο κατιμάς της δουλειάς(σ.σ. Κατιμάς είναι το σκάρτο κρέας που σου τυλίγει ο χασάπης μαζί με το καλό που αγόρασες). Εμένα μ'ενδιέφεραν οι διπλωματικές εργασίες, όπου εκεί μπορούσα να δώσω και κάτι όμορφο."
Το γεγονός είναι οτι από τον κατιμά του Παπούλια τράφηκαν χιλιάδες πεινασμένοι φοιτητές. Και σήμερα μπορεί το μαγαζί να μην ασχολείται πια με σημειώσεις και σκονάκια (οι σχολές έχουν μεταφερθεί όλες στου Ζωγράφου), όμως όλο και κάποιος από τους "παλιούς" θα περάσει να πει μια καλημέρα στον ιδιοκτήτη.
"Περνάνε και θυμόμαστε πώς πήραν το πτυχίο τους... Γιατί μη νομίζεις! Πολλά απ' αυτά ήταν φτωχά παιδιά, έπρεπε να δουλέψουν, πώς θα περνούσαν τις εξετάσεις τους;"
Έλα ντε!

…KI O NEOΣ 
EINAI ΩPAIOΣ

O νέος φωτοτυπάς που συνεχίζει επάξια την παράδοση του Παπούλια είναι ένας πρώην υπάλληλός του. Λέγεται Λάμπρος Nούκας. Η λατρεία του φοιτητόκοσμου για το πρόσωπό του έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που μια φορά σ' ένα αμφιθέατρο -δεν κάνουμε πλάκα- λίγο πριν την εξέταση φώναζαν όλοι ρυθμικά το σύνθημα "OΛOI NOYKAΣ" (όπως "OΛOI MEGA").
"Nαι, μου το έχουν πει" λέει ο Λάμπρος και γελάει. "Eίναι φορές που έρχομαι στις 8 το πρωί ν' ανοίξω το μαγαζί και υπάρχουν παιδιά που από τις 7 η ώρα είναι έξω και κρατάνε σειρά. Πώς είναι στο IKA; Έτσι ακριβώς!".
Tο μυστικό της επιτυχίας του Nούκα είναι ένα υπερσύγχρονο κοπτικό μηχάνημα (κόβει μέχρι και 600 φύλλα σκονάκι που μετά γίνονται σπιράλ) και, βέβαια, η άριστη ενημέρωση.
"H δουλειά μας είναι να ξέρουμε τα πάντα! Κατεβάζουμε το πρόγραμμα της εξεταστικής από το Internet και τη μέρα που ο φοιτητής δίνει ένα δύσκολο μάθημα και ψάχνει για σμικρύνσεις, εμείς τις έχουμε έτοιμες!"
Tο μόνο ηθικό δίλημμα που έχει ο Λάμπρος είναι όταν έρχονται φοιτητές της Iατρικής. 
"Aυτοί πρέπει να διαβάζουν! Έχουν να κάνουν με ανθρώπινες ζωές. Αύριο, μεθαύριο θα χειρουργήσουν κάποιον. Οταν τους το λέω, μου λένε δικαιολογίες ότι αυτά θα τα μάθουν στην πρακτική, ενώ τα σκονάκια τα θέλουν για τη θεωρία… Tο προσπερνάω, όχι στο βωμό του κέρδους, αλλά στο βωμό της ίδιας της δουλειάς. Αν φύγουν από μένα, θα πάνε στο επόμενο μαγαζί κι εγώ θα κλείσω".
O Λάμπρος έχει ανοίξει το μαγαζί εδώ και 9 χρόνια. Χάρη στην πείρα του είναι μία ανεξάντλητη πηγή πληροφοριών για όποιον κάνει ρεπορτάζ πάνω στα σκονάκια. Έτσι μάθαμε ότι:
Στην εξεταστική περίοδο η πελατεία αυξάνεται κατά 70%.
Η σχολή που έχει τα πρωτεία στα σκονάκια είναι το Φυσικό. Πριν τρία χρόνια ήταν το Mαθηματικό.
Τα κορίτσια της Φιλοσοφικής είναι πάρα πολύ ντροπαλά τα πρώτα δύο χρόνια.
Το μάθημα με τη μεγαλύτερη ζήτηση σε σκονάκια είναι η Hλεκτρονική 1 (Φυσικό).
Το μεγαλύτερο ποσό που έχει δώσει πελάτης για σκονάκια (σ' ένα μάθημα) είναι 70 ευρώ. Είχε σμικρύνει 1000 σελίδες σε χαρτάκια μεγέθους 3 cm.
Η πιο τρελή περίπτωση που του' χει τύχει είναι ένας φοιτητής του Mαθηματικού, ο οποίος είχε κλέψει μόνιμα ένα έδρανο και το πηγαινοέφερνε από το σπίτι στη Σχολή. Τι είχε κάνει; Tο είχε "σκάψει", το είχε κάνει κούφιο και είχε βάλει μέσα του "συρταράκια". Μέσα στα συρταράκια έκρυβε τις σμικρύνσεις! Και κουβαλούσε πάντα ένα ειδικό κλειδί, ένα "δωδεκάρι", για να το βιδώνει και να το ξεβιδώνει (Mια μέρα όμως το ξέχασε, και αν δεν ήταν ο Nούκας να του βρει κλειδί…)
Οι ιστορίες του Nούκα δεν τελειώνουν. Και οι φοιτητές, όπως πριν 20 χρόνια με τον Παπούλια, έτσι και τώρα δεν ξεχνάνε ποτέ τους ανθρώπους που τους βοήθησαν τις δύσκολες στιγμές. 
"Πολλές φορές μ' έχουν κεράσει παιδιά που πήραν πτυχίο. Μερικοί μάλιστα περνάνε απ' το μαγαζί και μου ζητάνε να κάνουμε σμίκρυνση το ίδιο το πτυχίο. Για ενθύμιο!"

XPHΣTOΣ TPIKAΛINOΣ
Kαθηγητής στο Φυσικό Aθήνας,
συνδικαλιστικός εκπρόσωπος των Πανεπιστημιακών

Kύριε Τρικαλινέ, έχετε υπόψη σας ότι στο Πανεπιστήμιο γίνεται χαμός από αντιγραφές;
Ε βέβαια! Εδώ ζω κι εγώ.
Πείτε μας ειλικρινά. Φταίτε κι εσείς οι καθηγητές γι' αυτό; 
Φταίμε κι εμείς...
ΟΚ, σας ευχαριστούμε για τη συνέντευξη! Γεια σας!
(γέλια) Αλλά δεν είναι αυτός ο κύριος λόγος! 
A, υπάρχουν κι άλλοι; Συγγνώμη, συνεχίστε!
Τα παιδιά έρχονται από το Λύκειο και δεν έχουν μάθει να διαβάζουν. Γι' αυτούς διάβασμα σημαίνει να τους πεις «γράψε μου αυτή τη σελίδα όπως την είδες». Αν τους πεις «εξήγησέ μου αυτή τη σελίδα», τότε σε κοιτάνε σαν ούφο.
Η ευθύνη δηλαδή ανήκει στο σχολείο;
Απ' το σχολείο ξεκινάει δυστυχώς, αλλά κι εμείς εδώ στο Πανεπιστήμιο δεν μπορούμε να αλλάξουμε πολλά πράγματα. Είναι το ίδιο το σύστημα οργανωμένο έτσι.
Δηλαδή;
Καταρχάς, δεν υπάρχει υποχρεωτική παρακολούθηση...
Αυτό έλειπε! Αρκετά έχουμε πήξει από το Λύκειο!
Έχετε δίκιο, έρχεστε ζαλισμένοι. Αλλά κι εγώ πώς θ' αλληλεπιδράσω με τους φοιτητές αν δεν έρθουν στις παραδόσεις; Αφήστε που οι περισσότεροι απ' αυτούς που έρχονται, αντί να με κοιτάνε για να καταλάβουν αυτά που λέω, είναι σκυμμένοι και γράφουν! Αφού μερικές φορές ουρλιάζω: «Μη γράφετε! Το βιβλίο που θα διαβάσετε είναι δικό μου! Είναι δυνατόν να τα πω διαφορετικά;».
Πόσοι φοιτητές μπαίνουν κάθε χρόνο στο Φυσικό από τις Πανελλαδικές;
Γύρω στους 280.
Είναι λέτε οι 280 καλύτεροι της Ελλάδας;
Όχι βέβαια! Τα παιδιά που έρχονται από τις Πανελλαδικές μπορούν να λύσουν και την πιο κουφή άσκηση, αρκεί να την έχουν κάνει στο φροντιστήριο. Αν ξεφύγεις λίγο από την συνταγή, τελειώσανε! Είναι καταστροφή τα φροντιστήρια.
Μα τα φροντιστήρια προσαρμόζονται στις εξετάσεις...
Και οι εξετάσεις, έτσι όπως γίνονται, καταστροφή είναι!
Δηλαδή λέτε ότι η αλυσίδα σχολείο-φροντιστήριο-Πανελλαδικές οδηγεί στα σκονάκια στο Πανεπιστήμιο;
Ακριβώς! Από κει και πέρα κι εμείς οι Πανεπιστημιακοί δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών.
Από τους 10 καθηγητές, ας πούμε, πόσοι λέτε κάνουν καλό μάθημα;
(ξεφυσάει) Ουφφφ...
Για να σας διευκολύνουμε: Πολλοί φοιτητές μας είπαν «2 στους 10».
Φοβάμαι πως έχουν δίκιο! Όταν υπάρχουν καθηγητές που κάνουν το μάθημα στον εαυτό τους ή που το βιβλίο τους είναι από κακό έως απαράδεκτο, πώς μπορούν να έχουν απαίτηση από τους φοιτητές; 
Έλα ντε!
Επίσης, υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν ένα κάρο SOS θέματα στα μαθήματά τους.
Είναι κακό να υπάρχουν SOS θέματα;
Είναι ό,τι χειρότερο! Διότι διαβάζεις μόνο τα δέκα SOS, τα μαθαίνεις απ' έξω -ή τα κάνεις σκονάκια- και περνάς. Και σας ρωτώ: τότε εμείς γιατί κάνουμε όλα τ' άλλα τα αντι-SOS; Για να περνάει η ώρα;
Το δικό σας μάθημα γιατί το χρωστάνε τόσοι πολλοί; Επειδή δεν βάζετε SOS;
Νομίζω ναι. Κι ένας άλλος λόγος είναι η κακή του φήμη. Υπάρχουν πολλοί που δεν έρχονται καν να το δώσουν.
Σκονάκι πέφτει;
Ναι, βέβαια πέφτει. Σήμερα πιάσαμε δύο.
Τι θα τους κάνετε;
Θα τους κόψουμε.
Θα τους πάτε Πειθαρχικό;
Όχι, προς Θεού! 
Κρατάτε το όνομά τους σε μια λίστα;
Όχι, δεν υπάρχει black list. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω.
Πιστεύετε ότι υπάρχουν φοιτητές που σας ξεφεύγουν;
Σίγουρα! Όχι με σκονάκια, αλλά με συνεργασία. Αν και μερικές φορές είναι τόσο χαζοί, που βλέπουμε γραπτά που είναι πανομοιότυπα. Μέχρι και τα κόμματα!
Εκεί τι κάνετε;
Μηδενίζουμε!
Μα, τυπικά μπορείτε;
Ό,τι θέλουμε μπορούμε!
Μα θα σου πει ο άλλος «Ορίστε, κύριε, έχω γράψει τη λύση!».
Ωραία! Και θα του πω εγώ «Να μου την ξαναγράψεις, κύριε! Και να μου την εξηγήσεις!». Θα χάσει το χρώμα του!
Για επιτηρητές βάζετε μεταπτυχιακούς φοιτητές;
Ναι, βέβαια.
Έχετε υπόψη σας ότι οι μεταπτυχιακοί είναι αυτοί που κατά κανόνα αφήνουν τις αντιγραφές;
Κοιτάξτε, είναι αλήθεια ότι οι μεταπτυχιακοί φοβούνται κάπως. Τους έχουνε πάρει τον αέρα οι φοιτητές. Eμείς φροντίζουμε στο μέτρο του δυνατού να βρίσκεται πάντα μέσα στην αίθουσα κι ένας καθηγητής. 
Όταν λέτε τους «έχουν πάρει τον αέρα», εννοείτε στο φιλικό ή στο «θα σε σπάσω στο ξύλο»;
Και τα δύο. 
Σας έχουν καταγγείλει μεταπτυχιακοί φοιτητές ότι δέχονται απειλές;
Δυστυχώς ναι. 
Σας έχει τύχει να επιτηρείτε ο ίδιος και να δείτε φοιτητή ν' αντιγράφει;
Ουου... Έχω πιάσει άπειρους!
Δεν σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε τα στραβά μάτια;
Ποτέ στη ζωή μου κι ούτε πρόκειται. Tο θεωρώ κοροϊδία.
Πιστεύετε ότι υπάρχουν καθηγητές που δεν ξέρουν ότι οι φοιτητές αντιγράφουν;
Όχι, όλοι ξέρουν.
Και γιατί δεν κάνουν κάτι; Δεν μπορούν ή δε θέλουν;
¶λλοι δεν μπορούν, άλλοι δεν θέλουν. Τώρα θυμάμαι μία περίπτωση που με κάλεσαν επιτηρητή σ' ένα μάθημα ενός άλλου καθηγητή. Στο μάθημα αυτό τους είχαν επιτρέψει να 'χουν μαζί τους ένα φυλλάδιο με τύπους. Πλησιάζοντας έναν φοιτητή για να δω τι ακριβώς είναι αυτό το φυλλάδιο, το γυρίζω και βλέπω από κάτω 60 ακόμα σελίδες με θεωρία και ασκήσεις! Τον πιάνω αυτόν, μετά από λίγο πιάνω και δεύτερο, μετά από λίγο πιάνω και τρίτο... Και κατάλαβα ότι αυτό ενόχλησε τους συναδέλφους.
Γιατί τους ενόχλησε; Μήπως θέλανε να τους περάσουν όλους για να τους ξεφορτωθούν;
Πιθανόν, δεν μπορώ να ξέρω... Το σίγουρο είναι ότι τους ενόχλησε.
Έχετε καβγαδίσει ποτέ με καθηγητή για το θέμα αυτό;
Ναι, έχω καβγαδίσει με έναν καθηγητή ο οποίος επιτηρούσε με την πλάτη προς το αμφιθέατρο. Τον παρακάλεσα να φύγει.
Εσείς μικρός κάνατε σκονάκια;
... (αργεί ν' απαντήσει)
Oμολογήστε το: Kάνατε!
Nαι, έκανα, απλώς προσπαθώ να θυμηθώ πότε... Έκανα σε δύο μαθήματα. Το ένα ήταν στο Λύκειο, ένα μάθημα που λεγόταν Χριστιανική Ηθική. Το διάβαζα και δεν καταλάβαινα τίποτα... Και η δεύτερη φορά ήταν στο Πανεπιστήμιο στην Ανόργανη Χημεία. Για να το περάσεις αυτό το μάθημα έπρεπε να γράψεις 5-6 θέματα. Ένα από τα θέματα ήταν οι πυρηνικές αντιδράσεις, που έπρεπε να θυμάσαι ένα κάρο νούμερα. Εγώ συνήθως έγραφα όλα τα θέματα εκτός απ' αυτό. Ώσπου μια χρονιά το έκανα σκονάκι και πέρασα!
Σωστός!... Συμφωνείτε λοιπόν ότι πολλοί καθηγητές ζητάνε συχνά άχρηστους τύπους;
Ναι, συμφωνώ απόλυτα. Για να είμαι ειλικρινής, το' χω περάσει κι εγώ αυτό το στάδιο. Yπήρχε εποχή που ζητούσα πράγματα που δεν είχαν τόση σημασία. Αλλά εντάξει... Σιγά-σιγά κι εμείς οι καθηγητές διορθωνόμαστε!

theschooligans.gr