Παιδιά της Ε΄ και της ΣΤ΄ Δημοτικού περιγράφουν την κατάσταση στην Ελλάδα

«Εάν ζωγράφιζα έναν πίνακα με τα συναισθήματά μου, θα τον έβαφα μαύρο και θα ζωγράφιζα έναν άστεγο άνθρωπο να ζητιανεύει και να κλαίει», λέει ο Δημήτρης. «Το κυριότερο είναι ότι έχουμε χάλια πολιτικούς, που αντί να κάνουν τα πράγματα καλύτερα, τα έκαναν χειρότερα», απαντά ο Κωνσταντίνος. Πρόκειται για απόψεις δύο παιδιών, μαθητών της Ε΄ και της Στ΄ τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς, που ύστερα από πρωτοβουλία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, μίλησαν για την κρίση, όπως την αντιλαμβάνονται· έκαναν και προτάσεις για την αντιμετώπισή της.

«Τα παιδιά, είτε με ιδιαίτερο λογοτεχνικό είτε με περιγραφικό ή "τεχνικό” τρόπο, κατέγραψαν τις σκέψεις τους, που προκαλούν τουλάχιστον το ενδιαφέρον» αναφέρει ο κ. Δ. Μάρδας, καθηγητής Οικονομικών στο ΑΠΘ και πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων.

«Μια φορά και έναν καιρό υπήρχε μια χώρα που είχε όλα τα καλά. Οι άνθρωποι ήταν γενναίοι, φιλόδοξοι, ευγενικοί, εργατικοί. Σιγά σιγά όμως άρχισαν να κλέβουν, να μην δουλεύουν, έγιναν άπληστοι. Οι πολιτικοί με τα δικά τους "κόλπα” ανάγκαζαν τους πολίτες να τους ψηφίζουν. Οι άλλες χώρες βλέποντας τον χαμό που επικρατούσε άρχισαν να τους εκμεταλλεύονται. Πολλοί άνθρωποι έχασαν τη δουλειά τους, δεν είχαν είδη πρώτης ανάγκης, δεν είχαν σπίτι». Ετσι περιγράφει τη σημερινή περιπέτεια η Εύα.

«Η οικονομική κρίση συνοδεύεται από την ηθική και την κοινωνική» λέει η Κυριακή. «Η πιο σημαντική είναι η κρίση ηθικών αξιών. Κάποιοι εκμεταλλεύονται άλλους ανθρώπους. Αυτοί είναι οι πολιτικοί» προσθέτει ο Θοδωρής. «Ανθρωποι πεινάνε, άλλοι είναι άρρωστοι και δεν έχουν χρήματα για φάρμακα, γίνονται συσσίτια! Εδώ μας έφεραν οι ανίκανοι που κόβουν συνέχεια μισθούς για να πληρώσουν τα χρέη τους!! Ομως τα χρέη δεν πρόκειται να ξεχρεωθούν ποτέ» εκτιμά η Ολγα. «Κρίση σημαίνει φτώχεια, ανεργία, οι άνθρωποι να μην μπορούν να ζήσουν» λέει ο Πρωτέας. «Τα παιδιά υποφέρουν γιατί στερούνται τα παιχνίδια, το φαγητό, τις γνώσεις που χρειάζονται για να φτιάξουν γερά θεμέλια για το μέλλον» εκτιμά η Μαριλίζα. «Η κρίση είναι μια μαύρη σελίδα της Ιστορίας της χώρας που θα ξεπεραστεί σύντομα» λέει ο Βαγγέλης.

Οι προτάσεις

Και τι προτείνουν τα παιδιά; «Δεν χρειάζεται να ζητάμε τα πάντα. Να μη θέλουμε όλο και περισσότερα για να μην φέρνουμε τους γονείς μας σε δύσκολη θέση» λέει ο Χαράλαμπος. «Κάθε άνθρωπος να ξοδεύει πιο λίγα και να μην πηγαίνει κάθε ημέρα βόλτα» συστήνει ο Βασίλης. «Θα πρότεινα στους πολιτικούς να πληρώνουν και οι ίδιοι φόρο» λέει ο Γιάννης, ενώ η Κίκα συμπληρώνει «οι οικονομικά αδύναμοι να πληρώνουν φόρους ανάλογα με το εισόδημά τους και οι πιο πλούσιοι το ίδιο». «Να μην εισάγουμε προϊόντα αφού τα έχουμε στην Ελλάδα» προτείνει ο Χρήστος. «Αν εκμεταλλευόμασταν τον πλούτο μας, τις θάλασσες και τη σημαντική Ιστορία μας, θα μπορούσε ο τουρισμός να γεμίσει τα κρατικά ταμεία» προτείνει η Αναστασία. «Μπορούμε να εξάγουμε ελληνικά προϊόντα, όπως το ούζο και τη φέτα», λέει ο Θεοφάνης. «Να μπούμε δυναμικά στο εμπόριο, να βρούμε νέες καλλιέργειες και ορισμένα στοιχεία (άνεμος, νερό, ήλιος) να τα αξιοποιήσουμε με το σωστό τρόπο», προτείνει ο Στέλιος.

«Να δώσουμε ευκαιρίες σε νέους επιχειρηματίες, να εξάγουμε προϊόντα, να δώσουμε έμφαση στην ανάπτυξη του τουρισμού, να μειωθούν λίγο οι φόροι», λέει ο Αναστάσης. «Να βρεθούν δουλειές για τους μορφωμένους νέους που φεύγουν στο εξωτερικό, γιατί αυτοί είναι η ελπίδα» λέει ο Παναγιώτης. «Να πάρουμε τα λεφτά που μας χρωστά η Γερμανία, να ξεπληρώσουμε τους δανειστές και να διαχειριστούμε σοφά τα λεφτά μας για να φτιάξουμε μια νέα Ελλάδα», προτείνει ο Κωνσταντίνος. «Πρέπει να γυρίσουμε στις παλιές αξίες μας. Να γεμίσουμε την ψυχή μας με αγάπη, το μυαλό μας με αισιοδοξία, την καρδιά μας με ελπίδα. Να μην αφήσουμε κανένα να τσακίζει το αύριό μας», καταλήγει η Δέσποινα.

Του Αποστολου Λακασα