«Για πρώτη φορά τους συνάντησα σε συνέδριο στην Αλβανία, το οποίο έγινε στο πλαίσιο κάποιων ερευνητικών συνεργασιών μας. Μου πρότειναν να με επισκεφθούν στο γραφείο μου στο πανεπιστήμιο. Δέχθηκα, καθώς σκέφτηκα ότι η συνάντηση θα αφορούσε ζητήματα της συνεργασίας μας. Οταν ήρθαν στα Γιάννενα, έπεσα από τα σύννεφα» λέει στην «Κ» ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων κ. Τριαντάφυλλος Αλμπάνης. Οι επισκέπτες του ήταν εκπρόσωποι ιδιωτικών πανεπιστημίων στα Τίρανα. Στη γειτονική χώρα λειτουργούν επτά ιδιωτικά πανεπιστήμια, τα οποία ακολουθούν ευρωπαϊκό ή αμερικανικό πρόγραμμα σπουδών στο πλαίσιο συνεργασιών με αντίστοιχα ΑΕΙ.

Οι εκπρόσωποι των αλβανικών ιδρυμάτων με την επίσκεψή τους στα Γιάννενα ήθελαν να διερευνήσουν το έδαφος εάν καθηγητές του εκεί πανεπιστημίου -η πρόταση εστίασε σε γιατρούς- επιθυμούν να διδάσκουν για κάποιες ημέρες της εβδομάδας στα πανεπιστήμια της Αλβανίας. Το πακέτο της προσφοράς περιλαμβάνει διαθέσιμο αυτοκίνητο από τα ελληνοαλβανικά σύνορα (την Κακαβιά, η οποία απέχει περί τις 4 ώρες από τα Τίρανα), μισθό, καθώς και πληρωμένα όλα τα έξοδα διατροφής και στέγασης. Φυσικά, στην πρόταση περιλαμβάνεται και η επιστροφή του Ελληνα καθηγητή από τα Τίρανα στην Κακαβιά. Το μόνο που μένει σε εκείνον είναι να φροντίσει την επιστροφή του από την Κακαβιά στα Γιάννενα, δηλαδή… μισής ώρας δρόμος.

Βέβαια, ο Ελληνας καθηγητής που θα αποδεχθεί την πρόταση θα πρέπει να διευθετήσει το πρόγραμμα διδασκαλίας του στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Ομως και σε αυτό το ζήτημα οι εκπρόσωποι των αλβανικών ιδρυμάτων ήταν διαβασμένοι. Και αυτό, διότι η ελληνική νομοθεσία απαιτεί από τους πανεπιστημιακούς να κάνουν από 6 έως 14 ώρες μάθημα (εάν η ειδικότητά του έχει και εργαστήρια) και να έχουν τουλάχιστον τρεις ημέρες φυσική παρουσία στο ίδρυμα. Ετσι, δεν χρειάζεται παρά μία καλή διευθέτηση του εβδομαδιαίου χρόνου (μαθήματα, εργαστήρια, συναντήσεις με φοιτητές) ανάμεσα στο ελληνικό ΑΕΙ και το αλβανικό ίδρυμα. Τρεις ημέρες εδώ, δύο ημέρες εκεί!

Ανάλογες προτάσεις έχουν δεχθεί από βουλγαρικά πανεπιστήμια καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, η οποία έχει έδρα στην Αλεξανδρούπολη.

Τα αλβανικά πανεπιστήμια φέρονται να έχουν προσεγγίσει, με ανάλογη πρόταση, και καθηγητές πανεπιστημίων της Νότιας Ιταλίας. Μόνο που σε αυτή την περίπτωση, επειδή η απόσταση είναι μεγάλη και απαιτείται ταξίδι ακτοπλοϊκώς, η πρόταση αφορά μηνιαία ή διμηνιαία παραμονή, για επισκέπτες καθηγητές.

Οπως παρατήρησε στην «Κ» ο κ. Αλμπάνης, τα αλβανικά πανεπιστήμια είναι νέα ιδρύματα που επιδιώκουν να εδραιώσουν τη θέση τους προσελκύοντας όχι μόνο Αλβανούς φοιτητές, αλλά και από τις άλλες βαλκανικές χώρες. Και καθώς δεν υπάρχει η κρίσιμη μάζα πανεπιστημιακών στη χώρα, αναζητούν από χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία. Παρότι έως τώρα δεν υπάρχουν πληροφορίες ότι κάποιος πανεπιστημιακός από το ΑΕΙ των Ιωαννίνων έχει δεχθεί, κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το μέλλον. Πάντως κάποιοι άλλοι καθηγητές κεντρικών ιδρυμάτων έχουν ανοίξει τον δρόμο, αυτοί προς Ανατολάς. Συγκεκριμένα, Ελληνες μόνιμοι πανεπιστημιακοί, λαμβάνοντας τριετή άδεια άνευ αποδοχών από το ίδρυμά τους, έχουν εγκατασταθεί και διδάσκουν σε πανεπιστήμια στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας και στο Κατάρ. Υπάρχει πιθανότητα, εκτός από τις μεμονωμένες αυτές περιπτώσεις, η φυγή προς τα βαλκανικά ιδρύματα και εκείνα της Μέσης Ανατολής να γίνει μαζικότερη; «Με τον αρχικό μισθό του λέκτορα στα 950 ευρώ, με τον μέσο μισθό στα 1.500 με 2.000 ευρώ ύστερα από τις περικοπές που έγιναν και με αυτές που έρχονται, τίποτα δεν αποκλείεται» μας απαντά καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εξάλλου, εκτός από τις καλύτερες αποδοχές, ποιος μπορεί να αποφανθεί περί της ακαδημαϊκής ποιότητας του ξένου ΑΕΙ, εάν δεν το ζήσει εκ των έσω;

Πηγή: Καθημερινή