Αγαπητή κυρία Διευθύντρια, κύριε Διευθυντά,

Αγαπητές Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Το μάθημα της Β΄ Ξένης Γλώσσας διδάσκεται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση από το 2005 δίνοντας την ευκαιρία στους μαθητές να αποκτήσουν ένα παραπάνω εφόδιο στη σημερινή απαιτητική και ανταγωνιστική πραγματικότητα.

Επανειλημμένα έχουμε ζητήσει να πιστοποιούνται οι γνώσεις αυτές μέσω της σύνδεσης με το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας, καθώς και τη θέσπιση οργανικών θέσεων, ώστε να μην παρατηρείται το φαινόμενο να καλύπτονται τα σχολεία κάθε φορά και από άλλο συνάδελφο, μια διαδικασία που πολλές φορές κρατάει μήνες.

Αντ΄ αυτού βρεθήκαμε προ δυσάρεστης εκπλήξεως. Με νέα εγκύκλιο του το Υπουργείο Παιδείας ζητά το χαρακτηρισμό και παράλληλα τον τελεσίδικο ορισμό των δημοτικών σχολείων σε γαλλόφωνα και γερμανόφωνα.

Η συγκεκριμένη υπουργική απόφαση σημαίνει ότι :

α. Ένα μεγάλο μέρος των μαθητών θα αναγκαστεί να παρακολουθεί όχι τη γλώσσα της προτίμησής του αλλά τη γλώσσα της πλειοψηφίας χάνοντας κάθε ενδιαφέρον για τη Δεύτερη Ξένη Γλώσσα.

β. Καταστρατηγείται το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής. Με ποιο κριτήριο θα κληθεί ο προϊστάμενος να χαρακτηρίσει ένα σχολείο ως γαλλόφωνο ή γερμανόφωνο; Μπορεί να του δώσει αυτό το δικαίωμα μία, σε πολλές περιπτώσεις, ασθενής πλειοψηφία μαθητών (π.χ. 25 μαθητές για τη μια γλώσσα και 22 για την άλλη;) Μπορεί να προκαθορίσει κανείς ότι στη συγκεκριμένη σχολική μονάδα η πλειοψηφία θα επέλεγε πάντα τη συγκεκριμένη γλώσσα;

Ζητούμε να αποδοκιμάσετε αυτήν την πρακτική, και να εκφράσετε τη διαμαρτυρία σας στους αρμόδιους φορείς, τονίζοντας παράλληλα την αντιπαιδαγωγική και αδικαιολόγητη από κάθε άποψη αυτή απόφαση.   

Οι επιστημονικές ενώσεις των καθηγητών Γαλλικής και Γερμανικής γλώσσας