Αυτό το έλεγε πριν από την ψήφιση της τροπολογίας (δεν το περιέλαβε τελικά) αλλά και διαρκώς φροντίζει να μας το επισείει ως απειλή. Διαβάστε σε πρόσφατες συνεντεύξεις περί κεντρικών σχολών που θα βουλιάξουν, περί καφέ που δεν είναι καφές κ.ο.κ.

Αυτά σερβίρονται α) ως απειλή;   β) ως προσπάθεια εξύψωσης του υποκειμένου (ο ευαίσθητος , δυναμικός, ικανός, , , υπουργός που υπερνικά τις ανυπέρβλητες δυσκολίες και αξίζει με το παραπάνω την ψήφο μας)    ή γ) ως σταδιακή προετοιμασία του φιλοθεάμονος κοινού (που σιγά σιγά κουράζεται να σιχτιρίζει και αποδέχεται με στωικότητα τη μοίρα του), με απώτερο στόχο να απορριφθούν οι εκ του νόμου μετεγγραφές και να μπουν από το παραθυράκι οι εκλεκτοί ψηφοφόροι με όχημα το 10% της φτώχειας (όπως τονίζει δραματικά ο υπουργός); Η τελευταία περίπτωση, άλλωστε, έχει μεγάλη χωρητικότητα, αδιαφάνεια   (απ΄ ό τι διαβάζουμε για τις περσινές μετεγγραφές) και φαίνεται ιδιαίτερα δελεαστική!

Διαλέγετε και παίρνετε.