Ταυτόχρονα, υπάρχει διασπορά φημών ότι υπάρχουν άρθρα και νομοθεσία που επιβάλλουν στους διευθυντές, στο πλαίσιο των καθηκόντων τους, να στέλνουν εκπαιδευτικούς τις ώρες των κενών τους για να κάνουν λέει «απασχόληση» των μαθητών. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι η απασχόληση των μαθητών δεν είναι διδακτική ώρα!

Κυκλοφορούν και «σκονάκια» με άρθρα νόμων που υποτίθεται ότι το προβλέπουν! Γίνεται απίστευτη παραποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας με ένα και μοναδικό στόχο: να καλύψουν τα κενά προσλήψεων που δημιουργεί η εκπαιδευτική πολιτική σε βάρος των δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αγώνες.

Η νομοθεσία

Ωστόσο είναι γνωστό ότι:

1. Η νομοθεσία καθορίζει με ακρίβεια το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών (24-21 ώρες ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας) και το εργασιακό (30 ώρες εβδομαδιαίως και έως ημερήσιο 6ωρο).

2. Ολες οι ώρες που οι μαθητές παρευρίσκονται στο σχολείο είναι διδακτικές ώρες και άρα όταν ένας εκπαιδευτικός έχει την ευθύνη μαθητών για τον οποιοδήποτε λόγο, αυτό ανάγεται στο διδακτικό του ωράριο.

3. Δεν υπάρχει πουθενά στη νομοθεσία η έννοια της «απασχόλησης» των μαθητών ή της ενισχυτικής διδασκαλίας ολόκληρου τμήματος (η νομοθεσία αναφέρεται σε ενισχυτική διδασκαλία μέχρι 5 μαθητών).

Ποια είναι όμως η κατάσταση στην σχολική εκπαίδευση ενώ βαδίζουμε ήδη στον δεύτερο μήνα της σχολικής χρονιάς; Τα κενά στα Γυμνάσια, τα Λύκεια και τα ΕΠΑΛ ανέρχονται σε 1.064, ενώ μαζί με πρωτοβάθμια και ειδική αγωγή ξεπερνούν τα 5.000.

Για παράδειγμα, στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι εκατοντάδες τα σχολεία στα οποία λείπουν καθηγητές και όλα δείχνουν ότι αν δεν υπάρξει απόφαση για νέες πιστώσεις ώστε να γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις, αυτά τα κενά δεν πρόκειται να καλυφθούν.

Για να γίνει κατανοητό, αρκεί να πούμε ότι οι εναπομείνασες πιστώσεις από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είναι μόλις 4, ενώ υπάρχουν και άλλες 85 από τις ανακλήσεις των τοποθετήσεων αναπληρωτών!

Οπως γίνεται κατανοητό με αυτά τα δεδομένα έχει δημιουργηθεί ένας γόρδιος δεσμός.

Στο πλαίσιο αυτό σε συνέντευξή του το Σάββατο στον ραδιοφωνικό σταθμό Alpha ο υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος μίλησε με το γνωστό τρόπο σαν το νερό που κυλάει πάνω στον βράχο και εξαφανίζεται.

Είπε, ανάμεσα σε άλλα, ότι στην αρχή της εβδομάδας «θα κάνουμε την τελική εκτίμηση τι προσωπικό έχουμε ακόμη να διαθέσουμε, γιατί προκύπτουν κενά εν λειτουργία. Ενημερώνομαι, λοιπόν, ότι από τον Σεπτέμβριο, που άνοιξαν τα σχολεία, άρχισαν -όπως γινόταν και κάθε χρονιά- να υποβάλλουν αιτήσεις συνταξιοδότησης ή αδειοδότησης ή αδειοδότησης λόγω κύησης διάφοροι εκπαιδευτικοί. Προσπαθούμε να καλύψουμε τα κενά στα όρια του εφικτού και του δυνατού… Από την αρχή είπα ότι όλα τα κενά που προβλέπει ο νόμος και οι υπουργικές αποφάσεις και οι σχετικές κανονιστικές πράξεις γενικότερα δεν μπορούμε να τα καλύψουμε».

Εδώ αρχίζουν όλα…

Την ίδια ώρα άρχισαν τα όργανα. Σε συγκεντρώσεις διευθυντών σχολικών μονάδων που προκάλεσαν Προϊστάμενοι των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης προχώρησαν σε «οδηγίες», προφορικές εντολές, ερμηνείες κατά το δοκούν, πακεταρισμένες με «νομοθεσία κόψε – ράψε» σύμφωνα με τις οποίες το εκπαιδευτικό προσωπικό θα πρέπει να καλύψει εκπαιδευτικά κενά κάνοντας απασχόληση των μαθητών χωρίς να υπολογίζονται οι ώρες αυτές στο διδακτικό του ωράριο.

Μιλάμε για καταστρατήγηση νομοθεσίας και μέσω της επιβολής του φόβου, κραδαίνοντας την αξιολόγηση, πιέζουν τους εκπαιδευτικούς για αλήστου μνήμης εργασιακές σχέσεις.

Ωστόσο, όπως σωστά επισημαίνει η εκπαιδευτικός και αιρετό μέλος του Περιφερειακού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαρία Δανιήλ «κάθε απασχόληση σε τμήμα θεωρείται διδακτικό ωράριο. Είναι παράβαση της υπάρχουσας νομοθεσίας να καλούνται οι εκπαιδευτικοί που συμπληρώνουν το διδακτικό τους ωράριο, να κρατούν τμήμα ή μαθητές εξαιτίας μικρής ή μεγάλης διάρκειας απουσίας εκπαιδευτικού ή εκπαιδευτικό κενό που δεν κάλυψε το υπουργείο. Το άρθρο του καθηκοντολογίου που χρησιμοποιείται ως άλλοθι αφορά εκπαιδευτικούς που δεν συμπληρώνουν το διδακτικό τους ωράριο ή είχαν τοποθετηθεί στις σχολικές μονάδες ως πλεονάζον προσωπικό ακριβώς για την κάλυψη των έκτακτων κενών».

Οπως επίσης τονίζει η δασκάλα και πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών «Ο Αριστοτέλης», «το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών είναι συγκεκριμένο και καθορίζεται και από το ωρολόγιο πρόγραμμα. Κανένα στέλεχος διοίκησης δεν έχει τη δικαιοδοσία να μεταβάλει το εβδομαδιαίο ωρολόγιο πρόγραμμα του εκπαιδευτικού προσωπικού κατά το δοκούν. Οποιαδήποτε αλλαγή στο ωρολόγιο πρόγραμμα των μαθητών γίνεται μόνο με συνεδρίαση του συλλόγου διδασκόντων και χωρίς να παραβιάζονται τα κατοχυρωμένα δικαιώματα.

»Ο σύλλογός διδασκόντων δεν δικαιούται να αποφασίζει παραβίαση των δικαιωμάτων και κάθε τέτοιου είδους απόφαση είναι παράνομη και μη εκτελέσιμη (π.χ. να δουλεύει κάποιος εκπαιδευτικός περισσότερες ώρες από το διδακτικό του ωράριο). Σε περίπτωση που απουσιάζει εκτάκτως εκπαιδευτικός και το εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου καλύπτει το διδακτικό του ωράριο, τότε ο σύλλογος διδασκόντων να αποφασίζει να μοιράζει τα παιδιά».