Κυρία Υπουργέ,

Κυρία και Κύριε Υφυπουργέ,

Ελπίζοντας ότι δεν κάνω κατάχρηση του πολύτιμου χρόνου σας, επιχειρώ να καταγράψω σε λίγες γραμμές την αίσθηση που αποκομίζω τις τελευταίες ημέρες. Ελπίζω να μην αεροβατώ, που έχω την προσδοκία οι λέξεις μου να φτάσουν στα μάτια σας – αλλά και πίσω από αυτά… Παρακολουθώ με τεράστιο ενδιαφέρον τις εξαγγελίες σας για το “νέο λύκειο”. Και διακρίνω σε αυτό το εγχείρημα μια ειλικρινή διάθεση να υλοποιηθούν προγραμματισμοί και δράσεις που, ενώ για τις περισσότερες πολιτισμένες χώρες του πλανήτη είναι αυτονόητα δεδομένα, στον τόπο μας αποτελούν ισχυρά ζητούμενα. Όμως, ο τρόπος με τον οποίο “διαφημίζετε” την προσπάθειά σας στις δημόσιες τοποθετήσεις σας, μου δημιουργεί μία βασική απορία: Τη μεταρρύθμιση την κάνετε για να βελτιώσετε το σχολείο στο οποίο φοιτούν τα παιδιά μου, ή για να κλείσετε το φροντιστήριο στο οποίο εργάζομαι εγώ και οι συνεργάτες μου; (Επειδή είμαι βέβαιος ότι δεν είστε καθόλου ανόητοι και καθόλου ανιστόρητοι, γνωρίζω ότι γνωρίζετε πολύ καλά, πως το ένα ουδόλως συνεπάγεται το άλλο…).

Γιατί λαϊκίζετε λοιπόν; Γιατί φορτώνετε, ευθύς εξ` αρχής, μια πραγματικά αξιόλογη προσπάθεια, με ένα “χρέος” το οποίο ουδέποτε θα μπορέσει να αποπληρώσει; Γιατί υπονομεύετε (με τις δημόσιες επικοινωνιακές κορώνες σας) τις ίδιες τις (πολύ καλές) προθέσεις σας; Αυτά μόνο. Από καρδιάς. Με ειλικρινή εκτίμηση. Με ανυπόκριτο σεβασμό. (Και με μια πίκρα, είναι αλήθεια… Αλλά ποιος δίνει σημασία σε αυτήν; Ακόμα κι εγώ, την έχω συνηθίσει…).

Μιχάλης Αμοιραδάκης

Μαθηματικός – Φροντιστής (συνειδητός και περήφανος, ο… αθεόφοβος…)

Υ.Γ. Κάθε πρωί, 30 χρόνια τώρα, πιάνω δουλειά για το φροντιστήριό μου. Κάθε μεσημέρι, 30 χρόνια τώρα, μπαίνω στην τάξη. Και βγαίνω από αυτήν, 8 ώρες μετά, κατάκοπος κι ευτυχισμένος. Μόνο για πέρσι, το έργο που παράγεται στο φροντιστήριο που διευθύνω έδωσε εισόδημα σε 20 οικογένειες, κατέβαλε περισσότερα από 250.000€ σε μισθούς, περισσότερα από 100.000€ σε ασφαλιστικές εισφορές και περισσότερα από 120.000 € σε φόρους (μαζί με τα “έκτακτα” που η κυβέρνηση είχε την καλοσύνη να μου απαιτήσει – όλα τα στοιχεία βρίσκονται στη διάθεσή σας, όποτε τα θελήσετε). Σύμφωνα με τις δημόσιες τοποθετήσεις σας, όλα αυτά θέλετε να τα αλλάξετε, να τα “καταργήσετε”. Δικαίωμά σας. Δεν ανησυχώ. Άλλωστε, έχω ακούσει πολλές φορές ότι η πολιτεία μου με … “καταργεί”… Απλώς, επειδή, ρομαντικός ως δάσκαλος, δεν παύω ποτέ να ελπίζω και να ονειρεύομαι, “πληγώνομαι” κάθε φορά που δεν κατανοώ την πολιτική σας σκέψη. Τέλος, με δεδομένο ότι εγώ βλέπω, ακούω, αγγίζω, μυρίζω και γεύομαι τις ανάγκες, τις αγωνίες και τις ευχαριστίες των μαθητών μου και των οικογενειών τους – ενώ εσείς όχι, επιτρέψτε μου να σας πω ότι ΚΑΝΕΤΕ ΛΑΘΟΣ, ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ !!!